cultureaftercomputation.com

Charcot-voet is een zeldzame maar ernstige complicatie die kan worden ervaren door mensen met perifere neuropathie of zenuwaandoeningen aan de uiteinden van het lichaam, vooral mensen met diabetes. De voetziekte van Charcot tast de gewrichten, botten en zachte weefsels in de voet of enkel aan. Als gevolg hiervan worden de botten van de voet kwetsbaar voor breuken en kunnen de gewrichten ontwricht raken. Als de voet van Charcot niet vroeg wordt behandeld, kan de voet permanent vervormen. Wanneer de vorm van de voet verandert, kunnen er door druk open zweren ontstaan ​​die vatbaar zijn voor infectie en amputatie.

Symptomen van Charcot's voet

Indien getraceerd vanaf het begin, zijn er 3 stadia van het optreden van charcot voeten, namelijk:

1. Fragmentatie en vernietiging

Dit vroege en acute stadium wordt gekenmerkt door roodheid van de voeten en zwelling, vooral in de enkels. Daarnaast voelt het gezwollen gedeelte van de voet ook warm aan in vergelijking met de rest van de voet. Binnenin begint het zachte weefsel te zwellen en kan het bot beginnen te barsten. Als gevolg hiervan is er vernietiging van de gewrichten en de omliggende botten. Wanneer een gewricht niet meer stabiel is, kan het ontwrichten. Indien niet behandeld, kan deze aandoening een jaar aanhouden.

2. Coalescentie

De tweede fase vindt plaats wanneer het lichaam probeert de schade te herstellen die in de eerste fase is opgetreden. Dit betekent dat de vernietiging van gewrichten en botten langzamer gaat, zodat de voeten niet langer gezwollen, warm of rood zijn.

3. Wederopbouw

In deze laatste fase beginnen de gewrichten en botten van de voet te genezen. De toestand kan echter niet meer worden zoals voorheen. Houd er rekening mee dat de voeten van mensen die Charcot's voet hebben gehad vatbaar zijn voor open zweren die kunnen leiden tot infectie en zelfs amputatie. [[Gerelateerd artikel]]

Oorzaken van Charcot's voeten

Helaas kunnen mensen met Charcot's voet dit niet voelen vanwege schade aan het perifere zenuwstelsel, zodat het gevoel in de voeten niet meer wordt gevoeld. Deze aandoening zorgt ervoor dat pijn door trauma, verwonding of continue druk onopgemerkt blijft. In combinatie met dagelijkse activiteiten zoals staan ​​en lopen, verergert deze aandoening. Enkele van de risicofactoren of ziekten die vaak de voet van Charcot veroorzaken, zijn:

• suikerziekte
• Overmatig alcoholgebruik
• Consumptie van illegale drugs
• Syfilis
• Polio
• Infectie, trauma of beschadiging van het perifere zenuwstelsel
• Lepra
• hiv
• ziekte van Parkinson
• Syringomyelie

Hoe om te gaan met de voeten van Charcot

Wanneer het in de eerste fase is, kan de voet van Charcot onopgemerkt blijven omdat röntgenscans geen interne schade hebben gedetecteerd. Om deze reden is het belangrijk om uw arts te laten weten of er medische aandoeningen zijn die de voet van Charcot kunnen veroorzaken. Naarmate de stadia van Charcot's voet vorderen, kunnen technologieën zoals röntgenfoto's en MRI's artsen helpen een diagnose te stellen. Daarnaast zal de arts ook een lichamelijk onderzoek, beoordeling van medische dossiers en familiegeschiedenis en verschillende andere tests uitvoeren. In de vroege stadia zal de behandeling van Charcot's voet gericht zijn op het verminderen van de zwelling en het branderig gevoel. Daarnaast moeten er maatregelen worden genomen om de voet stabiel te maken door geen druk uit te oefenen (offloading). Daarnaast zijn enkele andere manieren om met charcot-voeten om te gaan:

• Draag een beschermende spalk, loopbrace of speciale schoenen om te lopen
• Verminder of elimineer het gewicht op de benen van Charcot door een rolstoel of krukken te gebruiken
• Het dragen van een orthese om de positie van de voet te herstellen
• Een contactcast-apparaat op de voet dragen

Sommige van de bovenstaande apparatuur moet enkele maanden worden gebruikt. Natuurlijk moeten mensen met Charcot's voet in deze periode naar een dokter blijven gaan. Als slechts één been de voetsymptomen van Charcot heeft, wordt de andere voet ook nauwlettend gevolgd. In meer ernstige gevallen, wanneer het been volledig onstabiel is, zal de arts andere behandelingen aanbevelen, waaronder:

• Reconstructieve osteotomie

Deze operatie wordt uitgevoerd om de positie van de botten te herstellen (realignment) door de botten van de benen langer of korter te maken om de gewrichten te ondersteunen.

• Enkelfusie

Bij deze procedure worden schroeven of speciale platen gebruikt om het enkelgewricht te vergrendelen, zodat er geen beweging is.

• exostectomie

Procedure voor het verwijderen van plantaire uitsteeksels die open zweren kunnen veroorzaken bij mensen met Charcot's voet

• Amputatie

Het deel van het been dat een ernstige Charcot-voet had verwijderd en gesplitst met een prothetisch been [[gerelateerd artikel]]

Aantekeningen van SehatQ

Nadat de Charcot-voet is genezen, zal de arts het gebruik van speciale therapieschoenen aanbevelen, zodat er geen kans is dat het Charcot-voetprobleem terugkeert. Maar terug naar ieders medische toestand, er zijn momenten waarop ze niet reageren op de gebruikelijke behandelingen, wat resulteert in aanhoudende infecties. Als dit het geval is, kunnen amputatie of andere, meer serieuze behandelingsstappen worden genomen om de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren. Het is duidelijk dat de toestand van de voet van Charcot een diepgaand effect kan hebben op de patiënt. Dit kan echter onder bepaalde voorwaarden worden voorkomen. Als het gebeurt, moet u zoveel mogelijk onmiddellijk worden gecontroleerd, zodat conservatieve vroege behandelingsstappen kunnen worden toegepast.