cultureaftercomputation.com

Tuberculose (tbc) is algemeen bekend als een ziekte die de inwendige organen van de longen aantast. Maar in zeldzamere gevallen kan deze ziekte ook organen buiten de longen (extrapulmonaal) infecteren, bijvoorbeeld op de huid of bekend als huidtuberculose. Huidtuberculose, ook wel cutane tuberculose genoemd, is een huidinfectie die wordt veroorzaakt door dezelfde bacteriën die longtuberculose veroorzaken, namelijk Mycobacterium tuberculosis. Deze bacterie kent zelf vier soorten, namelijk: M. tuberculosis, M. bovis, M. africanum, en M. microti, die allemaal kunnen leiden tot huidtuberculose. Net als bij longtuberculose wordt huidtuberculose ook meestal aangetroffen in gebieden waar veel mensen met longtuberculose zijn. Het aantal huid-tbc-patiënten is echter zeer klein, dat is slechts 1-2 procent van het totale aantal extrapulmonale tbc-patiënten.

Symptomen van huid-TB

Huidtuberculose kan optreden wanneer de tuberculosebacterie het huidoppervlak infecteert. Deze infectie kan in verschillende scenario's voorkomen, zoals directe infectie van de huid, bacteriën die zich verspreiden naar de huid van de organen onder de huid die eerder door tuberculose waren aangetast, of via de bloed- en lymfecirculatie. Als u huidtuberculose heeft, kunnen de symptomen die optreden, variëren afhankelijk van uw lichaamsconditie. Huidtuberculose zelf wordt ingedeeld in twee soorten, namelijk primaire en secundaire huidtuberculose. Primaire huidtuberculose bij mensen die andere soorten tuberculose hebben gehad of die zijn geïnjecteerd met het BCG-vaccin, wordt gekenmerkt door kleine knobbeltjes die zich ontwikkelen tot pijnloze, pijnlijke laesies die bekend staan ​​als tuberculosekans. Terwijl bij mensen die zijn geïnfecteerd met tbc of die zijn geïnjecteerd met BCG, de laesies die verschijnen meestal papels zijn die zich in de loop van de jaren ontwikkelen tot hyperkeratotisch en littekenweefsel. Ondertussen is secundaire huid-TB de reactivering van oude laesies of de ontwikkeling van primaire TB-laesies naar een meer chronische vorm. In vergelijking met primaire huidtuberculose komt secundaire huidtuberculose vaker voor.

Het meest voorkomende type secundaire huidtuberculose

De Indonesische Vereniging van Dermatologen en Venereologen (Perdoski) classificeert secundaire cutane tuberculose in vier soorten, namelijk:

1. Verrucosa cutis

Deze huidtuberculose treedt op als gevolg van het binnendringen van ziektekiemen direct in de huid met huidgebieden die vaak getraumatiseerd zijn, zoals knieën, benen en voeten. Symptomen die verschijnen zijn meestal in de vorm van strepen op de huid die roodachtig zijn en de vorm hebben van een halve maan.

2. Scrofuloderma

Wereldwijd is huid-TB de meest voorkomende en wordt vaak geassocieerd met long-TB. Scrofuloderma treedt op als gevolg van onderzoek van organen onder de huid, met name de lymfeklieren, evenals gewrichten en botten, en wordt meestal aangetroffen in de oksels en nek. Symptomen van dit type huidtuberculose zijn afhankelijk van hoe lang u het al heeft. Aanvankelijk wordt scrofuloderma gekenmerkt door vergrote, gezwollen lymfeklieren en abcessen, die vervolgens scheuren en zweren vormen die onregelmatig langwerpig littekenweefsel vormen. Deze zweren doen geen pijn, maar ze kunnen opzwellen.

3. Vulgaris

Dit is een type huidtuberculose dat zich snel ontwikkelt en vaak wordt aangetroffen op het gezicht, het lichaam en de ledematen. Tuberculosis vulgaris huid wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van roodbruine knobbels en kan geelachtig worden wanneer erop wordt gedrukt.

4. Miljardair Kutis

Dit type is chronische cutane tuberculose die zich via de bloedbaan heeft verspreid van de primaire infectie (longen) naar andere organen en weefsels. Het teken van miliaire cutis is een rode, heldere, met vocht gevulde of met pus gevulde uitslag die zich door het hele lichaam kan verspreiden. Het is niet gemakkelijk voor artsen om de symptomen van huidtuberculose te herkennen, omdat de symptomen sterk lijken op andere huidproblemen in het algemeen. Daarom wordt u geadviseerd om verdere tests uit te voeren om de diagnose huidtuberculose te bevestigen, waaronder een huidbiopsie of Mantoux-test.

Hoe herken je de aanwezigheid van huidtuberculose?

Allereerst zal de arts u fysiek onderzoeken om er zeker van te zijn dat er laesies op de huid zijn. Vervolgens zal de arts onderzoeken uitvoeren, zoals de Mantoux-test, waarbij een vloeistof genaamd a wordt geïnjecteerdPPD-tuberculine op de huid van je arm. Na 48-72 uur zal de arts de injectieplaats opnieuw onderzoeken om er zeker van te zijn dat er een knobbel is of niet. Is er een knobbeltje van 5-9 mm, dan ben je positief getest op tbc-kiemen. Daarna moet u aanvullende onderzoeken ondergaan, zoals een thoraxfoto en sputumonderzoek. [[Gerelateerd artikel]]

Hoe huidtuberculose te genezen?

Net als longtuberculose moeten huid-tbc-patiënten medicijnen tegen tuberculose gebruiken, variërend van maanden tot jaren, afhankelijk van uw aandoening. Medicijnen die worden gebruikt, zijn antibiotica, zoals isoniazide, rifampicine, pyrazinamide en ethambutol. Waar mogelijk kunnen huid-TB-laesies worden aanbevolen voor chirurgische verwijdering. Ondertussen kunnen bij patiënten met latente huidtuberculose zonder symptomen antituberculosemedicijnen worden gegeven om de ontwikkeling van chronische symptomen te voorkomen.