cultureaftercomputation.com

Het kind van Ani's moeder kan duidelijk spreken op de leeftijd van 2 jaar, terwijl de zoon van Budi's moeder, die even oud is, niet kan worden verstaan ​​wanneer hij spreekt. Voorbeelden van aandoeningen die Budi's moeder ervaart, doen ouders zich vaak afvragen of hun kind een spraakachterstand heeft of niet. Spraakvertragingen bij kinderen houden verband met problemen met lezen, schrijven, opletten en socialiseren. Bij kinderen met een spraakachterstand is een gedegen groei- en ontwikkelingsonderzoek van groot belang omdat taalproblemen kunnen ontstaan ​​door andere oorzaken, bijvoorbeeld door gehoorstoornissen, autisme, verstandelijke beperkingen, door zeldzame ziekten zoals het Angelman syndroom. Taal is verdeeld in twee, namelijk receptieve taal, het vermogen om te begrijpen, en expressieve taal, namelijk het vermogen om gedachten, gevoelens en ideeën uit te drukken. Terwijl spreken een verbaal product is van taal. Naast verbale is ook non-verbale taal bekend, zoals gebarentaal, het gebruik van afbeeldingen of andere media. Receptieve spraakstoornis treedt op wanneer het kind niet kan begrijpen wat andere mensen zeggen, terwijl expressieve spraakstoornis optreedt wanneer het kind lijkt te begrijpen wat mensen zeggen, maar niet in staat is te reageren.

De spraakvertraging van een kind identificeren

Om de aan- of afwezigheid van een spraakachterstand van een kind vast te stellen, is het natuurlijk noodzakelijk om eerst de normale ontwikkelingsstadia van het kind te kennen. Hier is een algemene gids:

1. Een baby van 1 jaar kan:
   • Zoek en draai naar de bron van het geluid
   • Reageer als zijn naam wordt genoemd
   • Zwaaiend om afscheid te nemen
   • Als je ergens naar wijst, draait het kind in de richting waarin het gaat
   • Om de beurt praten, luisteren terwijl je praat
   • "pa-pa" of "ma-ma" zeggen
   • Zeg minimaal 1 woord
2. Tussen 1-2 jaar kunnen baby's:
   • Eenvoudige instructies volgen
   • Wijs naar sommige delen van het lichaam volgens de instructies
   • Wijzen naar een object dat hem interesseert om het aan jou te laten zien
   • Leer elke week 1 nieuw woord op 18-24 maanden
3. Vanaf 2 jaar kunnen kinderen:
   • Eenvoudige verbale commando's volgen
   • In staat om 50-100 woorden te zeggen
   • Kan zinnen maken van minimaal 2 woorden
   • Het grootste deel van zijn toespraak kan door anderen worden begrepen

Het is belangrijk om te weten wanneer verdere behandeling moet worden gegeven aan een kind dat een spraakachterstand lijkt te hebben. De volgende symptomen zijn veelvoorkomende symptomen van spraakvertraging:

• Nee brabbelenof niet minstens drie woorden zeggen tot de leeftijd van 15 maanden
• Spreekt niet, of is niet in staat om ten minste 25 woorden te zeggen op de leeftijd van 2 jaar
• Kan geen eenvoudige zinnen maken, begrijpt geen eenvoudige commando's op 3-jarige leeftijd
• Moeilijk te begrijpen instructies
• Slechte uitspraak en articulatie van woorden
• Het is moeilijk om woorden samen te voegen
• Kan geen volledige zinnen maken

[[Gerelateerd artikel]]

Logopedie om spraakvertraging bij kinderen te overwinnen

Logopedie is effectief bij het behandelen van spraakvertragingen bij kinderen en de effectiviteit hangt af van de onderliggende oorzaak van het probleem. Logopedie is effectief gebleken voor kinderen met expressieve spraakproblemen, maar niet effectief genoeg om receptieve spraakproblemen te overwinnen. Hieronder volgen de soorten logopedie die door kinderen kunnen worden uitgevoerd:

1. Logopedie voor kinderen met spraakvertraging

In principe wordt therapie gedaan om kinderen te stimuleren om te praten. De therapeut zal verschillende manieren proberen, zoals het kind laten spelen, plaatjeskaarten introduceren of gebarentaal.

2. Therapie voor kinderen met apraxie

Apraxie is het moeilijk uitspreken van bepaalde lettergrepen. Het kind kent het woord dat hij wil zeggen, maar kan het niet correct uitspreken. Intensieve therapie is nodig om apraxie te helpen behandelen. De therapeut kan uw kind helpen om auditieve, visuele of tactiele reacties te begrijpen. Bijvoorbeeld door kinderen te leren spreken voor een spiegel of door hun stem op te nemen.

3. Therapie voor stotteren (stotteren)

Bij stotteren zal de therapeut proberen het kind te leren langzamer en duidelijker te spreken, omdat te snel spreken het stotteren vaak verergert. Het succes of falen van een kind met spraakvertragingen om te spreken en te communiceren hangt normaal gesproken af ​​van het type stoornis en de oorzaak ervan. Over het algemeen worden betere resultaten behaald als detectie en interventie zo vroeg mogelijk worden uitgevoerd. Experts zijn het erover eens dat er geen duidelijke leeftijdsbenchmark is voor het diagnosticeren van spraakvertragingen. De bezorgdheid van ouders is een van de eerste indicaties waarmee het kind onmiddellijk kan worden gecontroleerd.