Als u vermoedt dat u symptomen van een tumor of kanker heeft, moet u onmiddellijk een arts raadplegen. Om een diagnose te stellen, kan uw arts uw bloed, urine of lichaamsweefsels onderzoeken op de aan- of afwezigheid van tumormarkers. Tumormarkers zijn stoffen die worden aangetroffen in het bloed, urine of weefsel van patiënten met tumoren of kanker. Deze stoffen, ook wel biomarkers genoemd, kunnen direct worden aangemaakt door tumorcellen of gezonde cellen die reageren op tumoren in je lichaam. In het verleden erkende de medische wereld tumormarkers als tumoreiwitten. Maar nu kunnen bepaalde genetische veranderingen ook worden geclassificeerd als tumormarkers, zoals tumorgenmutaties, tumorgenexpressiepatronen en niet-genetische veranderingen in tumor-DNA.
Wat zijn de functies van tumormarkers?
Tumormarkers worden niet alleen gebruikt om de aan- of afwezigheid van kankercellen of tumoren in uw lichaam te detecteren. Indien toegepast in combinatie met andere tests, kunnen tumormarkers artsen ook helpen bij het diagnosticeren van het type tumor dat u heeft en de behandeling die u moet ondergaan. In grote lijnen is de functie van tumormarkers als volgt:
Vroege detectie van tumoren
Hoe hoog het niveau van tumormarkers in uw lichaam kan wijzen op een bepaald type tumor. Om zeker te zijn, wordt u gevraagd om meer specifieke tests te doen.
De inhoud van tumormarkers in uw lichaam kan een leidraad zijn voor artsen om de behandeling van uw tumor of kanker te bepalen, namelijk chemotherapie of immunotherapie, evenals het type medicijn dat voor u geschikt is.
Controleer de effectiviteit van de behandeling
Veranderingen in tumormarkerniveaus duiden op het succes of falen van de behandeling of behandeling die u momenteel ondergaat.
Voorspel de kans op genezing
Deze voorspelling wordt gedaan op basis van de effectiviteit van de behandeling die u ondergaat.
De mogelijkheid van tumor- of kankerherhaling voorspellen
Kankercellen of tumoren kunnen terugkeren nadat u genezen bent verklaard. Daarom kan uw arts deze tumormarkers onderdeel maken van uw poliklinische of nazorg. Tumormarkers kunnen ook worden gebruikt om mensen met een hoog risico op het ontwikkelen van kanker te scannen. Dit vinden mensen leuk, bijvoorbeeld degenen die ouders hebben met een voorgeschiedenis van kanker of bij wie bepaalde vormen van kanker zijn vastgesteld.
Soorten tests om tumormarkers te bepalen
Tumormarkers zijn niet universeel, wat betekent dat het type test om ze te bepalen afhangt van vele factoren, zoals uw gezondheidstoestand, erfelijke geschiedenis en uw symptomen. Sommige soorten tumormarkertests die artsen vaak gebruiken, zijn:
- Eierstokkanker: kankerantigeen (CA) 125
- Borstkanker: CA 15-3 en CA 27-29
- Prostaatkanker: PSA (prostaatspecifiek antigeen)
- Darmkanker, longkanker, schildklierkanker: CEA (carcino-embryonaal antigeen)
- Leverkanker (primair), kan ook eierstok- of zaadbalkanker zijn: AFP (alfa-fetoproteïne)
- Multipel myeloom, multipel lymfoom en bloedkanker (leukemie): B2M (Beta 2-microglobuline).
Hoe wordt de tumormarkertest uitgevoerd?
In principe zijn er drie manieren om tumormarkers te bepalen, namelijk door bloedonderzoek, urineonderzoek of biopsieën. Als uw arts u vraagt om een bloed- of urinetest te doen, wordt uw monster genomen en voor analyse naar een laboratorium gestuurd. Ondertussen, als de arts een biopsie aanbeveelt, zal een klein deel van het weefsel worden genomen waarvan wordt vermoed dat het tumor- of kankercellen bevat. Het monster wordt vervolgens door een patholoog onder een microscoop getest. Indien nodig moet u mogelijk terugkomen voor een tumormarkertest. Het is niet zo dat de resultaten onnauwkeurig zijn, maar dat tumormarkerniveaus in de loop van de tijd of met de behandeling kunnen veranderen. [[Gerelateerd artikel]]
Beperkingen van tumormarkertests
Niet zelden vragen artsen u ook om verdere tests te doen om een tumor- of kankerdiagnose te bevestigen. De test kan namelijk duiden op een 'vals-negatief' (je test negatief, ook al heb je een tumor) of een 'vals-positief' (je test positief, ook al heb je geen tumor). Wat kan leiden tot een negatief of vals positief resultaat is dat het tumormarkerniveau niet stijgt voordat u op een kritiek niveau bent. Deze aandoening maakt de tumormarkertest ondoeltreffend voor mensen met een hoog risico of nieuw voor kanker in een vroeg stadium. Tumormarkertests kunnen ook niet worden gedaan voor mensen met bloedkanker of kanker van wie de tumormarker niet bekend is. Als dit het geval is, raden artsen gewoonlijk aan om tumordetectie uit te voeren met andere, meer specifieke methoden, afhankelijk van de symptomen die u ervaart.
