Net als de angst voor clowns en spookhuizen, is hemofobie een extreme angst voor bloed. Laat staan het volgen van medische procedures in verband met bloed. Alleen al het zien of voorstellen ervan kan je meteen misselijk en duizelig maken. Hemofobie of angst voor bloed is een specifieke fobie. Verder valt de categorie onder fobie
bloed-injectie-letsel of BII
fobieën. Zeer waarschijnlijk heeft deze extreme angst voor bloed een impact op het dagelijks leven van de persoon die het ervaart.
Symptomen van hemofobie
Bij het ervaren van een fobie zullen er zowel fysieke als emotionele reacties zijn. Enkele van de lichamelijke symptomen die kunnen optreden als u bloed ziet, zijn:
- Kortademigheid
- Snelle hartslag
- Borst voelt strak en doet pijn
- Shaky
- Duizelig
- Misselijk
- Overmatig zweten
Daarnaast kunnen er ook emotionele symptomen optreden, zoals:
- Extreem angstig of paniekerig voelen
- Overweldigd willen ontsnappen aan de situatie
- Voelen dat de situatie niet echt is
- Controle verloren
- Het gevoel van flauwvallen
- Hulpeloos voelen in het aangezicht van angst
Bij kinderen met hemofobie zullen andere symptomen optreden, zoals driftbuien, zich vastklampen aan mensen om hen heen, huilen, zich verstoppen of weigeren hun ouders of verzorgers te verlaten wanneer er situaties zijn die bloed kunnen vertonen. Bovendien is hemofobie uniek omdat er een vasovagale reactie is. Dit is het type reactie wanneer de hartslag en bloeddruk drastisch dalen als reactie op het zien van bloed. Als gevolg hiervan is het mogelijk om duizelig te worden en bijna het bewustzijn te verliezen. Tenminste, een onderzoeksteam van de Aligarh Muslim University merkte op dat 80% van de mensen met BII-fobie een vasovagale reactie zal ervaren. Het is echter zeer zeldzaam dat een vergelijkbare reactie wordt gevonden bij andere soorten specifieke fobieën.
Waarom gebeurde het?
Meestal verschijnen specifieke fobieën, zoals de angst voor bloed, voor het eerst wanneer kinderen 10-13 jaar oud zijn. Enkele van de factoren die deze fobie veroorzaken zijn:
- Neurotische persoonlijkheidsstoornissen zoals paniekaanvallen, agorafobie of dierenfobie
- Genetische factoren zoals gevoeliger of emotioneel zijn
- Patronen van angst voor bloed van mensen om je heen, zoals ouders of verzorgers
- Overbezorgde ouders of verzorgers
- Trauma tijdens ziekenhuisopname of ernstig letsel met bloeding
Bovendien is het begin van kinderen die hemofobie beginnen te ervaren bij 9 jaar bij jongens en 7,5 jaar bij meisjes. Deze verschuiving vindt plaats omdat jongere kinderen meestal een bron van angst hebben in de vorm van het donker, vreemden of lawaai.
Diagnose en behandeling
Het proces van het diagnosticeren van hemofobie is een lastig iets. Aangezien mensen hun eigen angst hebben voor bloed en medische zaken, kunnen ze ervoor kiezen om geen dokter te zien. Maar het goede nieuws betreft meestal geen medische apparatuur of naalden. Het proces is gewoon een gesprek met de arts over de symptomen die verschijnen en hoe lang ze al aan de gang zijn. Gewoonlijk zullen artsen criteria met betrekking tot de BII-categorie gebruiken om een officiële diagnose te stellen. Vergeet niet uw arts te informeren als u nog andere vragen heeft. Behandelingsopties voor hemofobie omvatten:
De therapeut zal geleidelijk de bron van de angst blootleggen. Beginnend met de visuele oefening van het zien van bloed enzovoort. Meestal vereist deze therapie meerdere sessies om resultaten te zien.
De therapeut zal ook vaststellen hoe u zich voelt als u in de buurt van bloed bent. De manier waarop deze therapie werkt, is om angst te vervangen door meer realistische gedachten over wat er werkelijk is gebeurd bij het ondergaan van een procedure of het zien van een verwonding met bloed.
De soorten variëren van ademhalingsoefeningen tot yoga om fobieën te verlichten. Deze techniek kan stress afleiden en fysieke symptomen verlichten die zich voordoen.
Deze therapiemethode wordt gedaan door gedurende bepaalde tijdsintervallen druk uit te oefenen op de spieren in de armen, borst of benen. Het proces duurt totdat het gezicht rood wordt bij het zien van bloed. De hoop is dat het vermogen om te reageren op fobie-triggers sterker kan zijn wanneer ze worden getraind.
Bij meer ernstige aandoeningen kan het nodig zijn om medicatie te nemen. Dit betekent echter niet dat dit de enige oplossing is voor ernstige fobieën. Overleg altijd met uw arts voordat u dit doet.
Aantekeningen van SehatQ
Aarzel niet om deze aandoening te bespreken, vooral als het uw zaken met het ziekenhuis of de arts verstoort. Als u eerder incheckt, wordt het hele afhandelingsproces eenvoudiger. Niet alleen dat, als u kinderen heeft en nog steeds worstelt met hemofobie, moet u onmiddellijk voor hen zorgen. De hoop is dat kinderen niet de indruk krijgen dat bloed eng is of omgevingsfactoren veroorzaakt. Voor meer discussie over hemofobie en hoe het te onderscheiden van de gebruikelijke angst voor bloed,
vraag het rechtstreeks aan de dokter in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op
App Store en Google Play.
