cultureaftercomputation.com

Dissociatieve amnesie is een type dissociatieve stoornis waarbij het onvermogen zich belangrijke persoonlijke informatie te herinneren die de meeste mensen zelden vergeten. Dissociatieve stoornissen zijn psychische aandoeningen waarbij sprake is van stoornissen in geheugen, bewustzijn, identiteit en/of perceptie. Wanneer een of twee van deze functies worden verstoord, zal dit symptomen veroorzaken. Deze symptomen kunnen interfereren met de dagelijkse activiteiten van een persoon, inclusief sociale activiteiten, werk en relaties. Dissociatieve amnesie kan optreden wanneer mensen bepaalde informatie blokkeren, meestal gebeurtenissen die verband houden met trauma of stress. Hierdoor kan hij zich geen belangrijke persoonlijke informatie herinneren. Deze toestand is anders dan het normale geval van vergeten. Bijvoorbeeld het vergeten van je sleutels of het niet kunnen onthouden van de naam van iemand die je maar één of twee keer hebt ontmoet. Dissociatieve amnesie is niet hetzelfde als de gebruikelijke vorm van geheugenverlies, waarbij informatie uit het geheugen verloren gaat, meestal als gevolg van ziekte of hersenletsel. Bij dissociatieve amnesie is de herinnering er nog steeds, maar deze is heel diep in de geest van de persoon opgeslagen en kan niet worden opgeroepen. De herinnering kan echter vanzelf terugkomen of nadat het is getriggerd door iets in de buurt van de persoon.

Oorzaken van dissociatieve amnesie

Dit geheugenverlies gaat gepaard met extreme stress, die het gevolg kan zijn van een traumatische gebeurtenis. Bijvoorbeeld oorlog, seksuele intimidatie, ongelukken of natuurrampen die u uit de eerste hand hebt gezien of meegemaakt. Er is ook de mogelijkheid van genetische factoren bij de ontwikkeling van dissociatieve stoornissen, waaronder dissociatieve amnesie, omdat mensen met deze stoornissen soms naaste verwanten met de aandoening hebben.

Symptomen van dissociatieve amnesie

Het belangrijkste symptoom van deze ziekte is een plotseling onvermogen om gebeurtenissen uit het verleden of persoonlijke informatie te onthouden. Patiënten zien er meestal verward uit en ervaren depressie of angst.

Diagnose van dissociatieve amnesie

Als symptomen van dissociatieve amnesie optreden, moet de arts dit beoordelen door een volledige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek te nemen. Hoewel er geen specifieke test is om geheugenverlies te diagnosticeren, kunnen artsen verschillende tests uitvoeren, zoals: elektro-encefalogrammen (EEG), neuroimaging , of een bloedonderzoek. Deze tests dienen om de mogelijkheid van neurologische of andere ziekten en bijwerkingen van medicijnen als oorzaak van de symptomen van dissociatieve amnesie uit te sluiten. Bepaalde aandoeningen, zoals hersenziekte, hoofdletsel, drugs- of alcoholvergiftiging en slaapgebrek, kunnen symptomen veroorzaken die lijken op die van dissociatieve stoornissen, waaronder geheugenverlies. Als er geen lichamelijke ziekte wordt gevonden, kan de patiënt worden doorverwezen naar een psychiater of psycholoog, die speciaal is opgeleid om psychische stoornissen te diagnosticeren en te behandelen. Ze gebruiken interviews en beoordelingsinstrumenten die speciaal zijn ontworpen om te beoordelen of een persoon een dissociatieve stoornis heeft of niet.

Dissociatieve amnesiebehandeling

1. Psychotherapie. Deze therapie maakt gebruik van psychologische technieken om conflictcommunicatie te stimuleren en inzicht in problemen te vergroten.
2. Cognitieve therapie. Therapie richt zich op het veranderen van disfunctionele denkpatronen en de daaruit voortvloeiende gevoelens en gedragingen.
3. Gezinstherapie. Dit type therapie kan helpen de familie van de patiënt te leren over de aandoening en de oorzaken ervan, en kan de familie helpen zich bewust te worden van de symptomen van een herhaling van de ziekte.
4. Creatieve therapie (muziek of kunst). Deze therapie kan patiënten in staat stellen hun gedachten en gevoelens op een veilige en creatieve manier te uiten.