cultureaftercomputation.com

Elke ouder wil dat zijn kind vloeiend en duidelijk kan praten. Niet alle kinderen kunnen het echter. Als het kind nog steeds moeilijk kan praten dan andere kinderen van zijn leeftijd, dan moeten de ouders op deze aandoening letten. De meeste kinderen ontwikkelen spreekvaardigheid binnen een bepaalde leeftijdscategorie, sommige zijn sneller of langzamer. Een spraakvertraging kan wijzen op een spraakstoornis bij een kind. Deze stoornis is niet een enkele vorm, maar er zijn verschillende soorten spraakstoornissen die kunnen optreden bij kinderen met verschillende symptomen.

Verschillende spraakstoornissen bij kinderen

Een spraakstoornis is elke aandoening die het vermogen van een persoon beïnvloedt om de geluiden te produceren die woorden creëren. Met andere woorden, deze stoornis verhindert dat het kind de juiste spraakklanken vormt. Sommige soorten spraakstoornissen bij kinderen die kunnen voorkomen, namelijk:

1. Verbale apraxie

Verbale apraxie is een neurologische aandoening in de hersenen die het voor kinderen moeilijk maakt om de spieren die ze gebruiken om te spreken te coördineren. Maar om te kunnen spreken, moeten berichten van de hersenen naar de mond gaan. De berichten vertellen je hoe en wanneer je moet bewegen om geluid te maken. Helaas worden deze berichten bij kinderen met verbale apraxie niet goed ontvangen. Het kind kan ook zijn lippen of tong niet goed bewegen, ook al zijn zijn spieren niet problematisch. Soms kunnen kinderen hierdoor ook niet veel praten, terwijl ze wel weten wat ze willen zeggen. De tekenen die optreden bij kinderen met deze stoornis, namelijk het niet altijd elke keer op dezelfde manier zeggen van woorden, hebben de neiging om de verkeerde lettergrepen of woorden te benadrukken, van klank te veranderen en kortere woorden duidelijk dan normaal uit te spreken.

2. Dysartrie

Dysartrie treedt op wanneer hersenbeschadiging spierzwakte in het gezicht, lippen, tong, keel of borst veroorzaakt. Alles dat hersenbeschadiging veroorzaakt, kan leiden tot dysartrie. Zwakke spieren maken het voor kinderen moeilijker om te spreken. Deze motorische spraakstoornis kan mild of ernstig zijn. De tekenen die kinderen met dysartrie kunnen vertonen, zijn onduidelijke spraak of moeilijk verstaanbaar mompelen, langzaam of te snel spreken, spraak klinkt laag, niet in staat de tong, lippen en kaak goed te bewegen en stemgeluiden hees of hees. binden .

3. Stotteren

stotteren of stotteren verwijst naar een spraakstoornis die de stroom van de spraak van een persoon beïnvloedt. Kinderen die ervaring hebben stotteren kan de volgende soorten aandoeningen ervaren:

• Blokken: Dit gebeurt wanneer een kind moeite heeft met het uitspreken van woorden. Het kind zal lang stil blijven staan ​​of geen geluid kunnen maken bij het spreken, bijvoorbeeld “Ik wil…………..taart.”
• Verlengingen: treedt op wanneer een kind geluiden of woorden lange tijd uitrekt, bijvoorbeeld 'kuuuuuuuuuue'.
• Herhalingen: treedt op wanneer een kind per ongeluk geluiden, klinkers of woorden herhaalt, zoals "ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku- ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku- ku-ku-ku-ku-ku-ku-ku-cake."

Genetische factoren kunnen de kansen van een kind om deze aandoening te ontwikkelen aanzienlijk vergroten. Symptomen van stotteren kunnen variëren, afhankelijk van de situatie, maar stress, opwinding of frustratie kan het erger maken. Kinderen met deze aandoening kunnen niet alleen moeite hebben met het produceren van woorden, maar ook spanning in het gezicht en de schouders, snel knipperen, liptrillingen, klemmen van de handen of plotselinge hoofdbewegingen die tegelijkertijd optreden.

4. Spraakstoornissen

Bij het leren spreken kunnen kinderen sommige klanken verkeerd uitspreken, bijvoorbeeld T tot D. Op de leeftijd van 4 kunnen de meeste kinderen echter bijna alles zeggen dat goed klinkt. Ondertussen kunnen kinderen die op die leeftijd geen geluiden kunnen zeggen, spraakgeluidsstoornissen hebben die verwijzen naar articulatiestoornissen en fonologische stoornissen. Kinderen met deze aandoening zullen het ene geluid door het andere vervangen, geluiden verwijderen, geluiden toevoegen of geluiden veranderen. Als een kind nog leert praten, is het normaal om 'banaan' tegen 'pinda' te zeggen. Als uw kind deze fouten echter blijft maken naarmate het ouder wordt, kan dit een teken zijn van een spraakstoornis. [[gerelateerde-artikelen]] Als uw kind tekenen van een spraakstoornis vertoont, kunt u het beste contact opnemen met uw arts. Het type behandeling dat zal worden uitgevoerd, is afhankelijk van de ernst en de oorzaak. Over het algemeen zijn mogelijke behandelingsopties onder meer logopedie om vertrouwd te raken met bepaalde woorden of geluiden en fysieke oefeningen om de spieren te versterken die spraakgeluiden produceren. Daarom is overleg met een arts zeer noodzakelijk, zodat het kind de juiste behandeling krijgt.