cultureaftercomputation.com

Vrouwenbesnijdenis is nog steeds een punt van discussie. Deze procedure lokt veel polemiek uit omdat het verschillende gezichtspunten, namelijk religie en cultuur, botst met medisch. Momenteel, volgens Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties (UNFPA), een agentschap onder auspiciën van de Verenigde Naties (VN) wiens taak het is om het probleem van vrouwenbesnijdenis in de wereld op te lossen, zijn er ongeveer 200 miljoen vrouwen die besneden zijn. De meeste van deze vrouwen bevinden zich op het Afrikaanse continent en het Midden-Oosten. In sommige Aziatische, Oost-Europese en Zuid-Amerikaanse landen is een praktijk die kan worden aangeduid als: vrouwelijke genitale verminking (FGM) wordt ook nog steeds gedaan.

Waarom wordt vrouwenbesnijdenis nog steeds uitgevonden?

Er zijn drie belangrijke factoren die de reden zijn waarom genitale besnijdenis bij vrouwen nog steeds wordt uitgevoerd, namelijk sociale factoren, culturele factoren en religieuze factoren. Ondertussen spelen medische factoren er geen rol in. Omdat het is bewezen dat deze procedure geen voordelen biedt voor vrouwen.

1. Sociale factoren

Sociale factoren verwijzen naar ouders die hun dochters besnijden, omdat andere mensen hetzelfde doen. In sommige gemeenschappen mogen onbesneden vrouwen zelfs geen water en voedsel nemen omdat ze niet als "schoon" worden beschouwd.

2. Culturele factoren

In sommige landen wordt vrouwenbesnijdenis uitgevoerd als onderdeel van de gewoonte. Besneden vrouwen worden als betere en trouwere vrouwen beschouwd, omdat hun geslachtsdelen "beschadigd" zijn. In andere delen van de wereld wordt vrouwenbesnijdenis uitgevoerd omdat de geslachtsdelen er schoner en mooier uitzien en niet op mannen lijken.

3. Religiefactor

Er zijn verschillende religies die hun volgelingen nog steeds aanmoedigen om vrouwenbesnijdenis uit te voeren. Toch zijn er momenteel verschillende meningen van religieuze leiders over deze praktijk. [[Gerelateerd artikel]]

Soorten vrouwenbesnijdenisprocedures

Niet alle vrouwenbesnijdenis wordt op dezelfde manier uitgevoerd. Wereldgezondheidsorganisatie, Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) groepeert deze procedures in vier typen, namelijk:

• Type 1

Type 1 vrouwenbesnijdenis, ook wel bekend als clitoridectomie. Bij dit type wordt de hele clitoris volledig verwijderd. Er zijn echter ook mensen die alleen de huidplooien rond de clitoris verwijderen.

• Typ 2

Vaak excisie genoemd, in dit type, het verwijderen van een deel of de hele clitoris en kleine schaamlippen (binnenste vaginale plooi). Deze verwijdering gebeurt met of zonder het snijden van de grote schaamlippen (de buitenste plooi van de vagina).

• Typ 3

Type 3 wordt ook wel infibulatie genoemd. Bij deze vorm van besnijdenis wordt de vaginale opening smaller, door een soort bedekking aan te brengen. De flap wordt gemaakt door de kleine schaamlippen of grote schaamlippen door te snijden en opnieuw te positioneren, en die vervolgens wordt gehecht. Deze procedure kan gepaard gaan met of zonder verwijdering van de clitoris.

• Typ 4

Procedures die schadelijk zijn voor de geslachtsdelen en geen medische indicatie zijn, zoals het doorboren van het gebied met een naald, snijden of schrapen, komen de geslachtsdelen binnen. De procedure voor vrouwenbesnijdenis type 3 wordt beschouwd als een hoger risico op het veroorzaken van gezondheidsproblemen in vergelijking met type 1 en type 2. Over het algemeen brengen alle vormen van vrouwenbesnijdenis gezondheidsrisico's met zich mee.

Kortetermijneffecten van vrouwenbesnijdenis

De impact van vrouwenbesnijdenis kan direct na de ingreep optreden, of op lange termijn. Problemen die zich direct na de procedure kunnen voordoen, zijn onder meer:

• De pijn is groot, omdat veel vrouwen geen pijnstillers krijgen voor of na de ingreep.
• Hevig bloeden.
• Infectie in de wond, en kan ernstig worden en koorts, shock en zelfs de dood veroorzaken, als het niet onmiddellijk wordt behandeld.
• Trauma, omdat deze procedure vaak met geweld wordt uitgevoerd.
• Pijn bij het plassen en poepen.
• Risico op tetanusinfectie en andere infectieziekten zoals HIV door het gebruik van niet-gesteriliseerde apparatuur.

Diverse langetermijnrisico's door vrouwenbesnijdenis

Ondertussen wordt op de lange termijn beschouwd dat vrouwenbesnijdenis de volgende aandoeningen kan veroorzaken.

• Infectie

Infecties zoals genitale abcessen (met pus gevulde knobbels in het genitale gebied) en hepatitis B zijn risico's die kunnen voortvloeien uit vrouwenbesnijdenis. Infecties in het vaginale gebied komen vaker voor, omdat vrouwenbesnijdenis het weefsel in de vagina gemakkelijker zal scheuren tijdens geslachtsgemeenschap. Dit verhoogt ook het risico op andere infecties zoals hiv en seksueel overdraagbare aandoeningen.

• Stoornissen tijdens geslachtsgemeenschap

Littekenweefsel dat zich vormt na vrouwenbesnijdenis type 2 en 3 kan pijn veroorzaken, vooral tijdens geslachtsgemeenschap. Deze aandoening kan het verlangen of het libido van een vrouw tijdens geslachtsgemeenschap verminderen, waardoor de vagina droog wordt en de seksuele bevrediging van vrouwen afneemt. Schade aan de vagina zal het weefsel ook minder elastisch maken, zodat het moeilijk zal zijn om uit te rekken tijdens geslachtsgemeenschap of bevalling.

• Depressie en angststoornissen

Vrouwenbesnijdenis kan een impact hebben op de geestelijke gezondheid, omdat deze procedure voor sommige vrouwen trauma kan veroorzaken. Trauma wordt geassocieerd met depressie en angststoornissen en kan vrouwen doen terugdenken aan het moment waarop de besnijdenis werd uitgevoerd en nachtmerries krijgen.

• Menstruatie stopt niet en hevige pijn tijdens de menstruatie

Vrouwen die worden besneden door procedures zoals type 3, kunnen ernstige menstruatiepijn ervaren. Dit komt omdat de vernauwing van de vaginale opening het moeilijker maakt voor menstruatiebloed om naar buiten te komen, en ervoor zorgt dat de menstruatie langer duurt.

• Blaasaandoeningen

Type 3 vrouwenbesnijdenis kan ook de urinestroom blokkeren, dus vrouwen die het ervaren lopen een hoger risico op het ontwikkelen van urineweginfecties. Omdat de stroom wordt geblokkeerd, kan urine zich ophopen en kristalliseren of verharden, waardoor blaasstenen ontstaan.

In Indonesië is de praktijk van vrouwenbesnijdenis nog steeds aan de gang

Indonesië is samen met Egypte en Ethiopië goed voor bijna de helft van het aantal besneden vrouwen wereldwijd. Het gecombineerde aantal vrouwenbesnijdenispraktijken in deze drie landen bedraagt ​​ongeveer 70 miljoen. Bijna de helft van alle meisjes in Indonesië van 11 jaar en jonger is besneden. De meest voorkomende vormen van vrouwenbesnijdenis in Indonesië zijn type 1 en 4. De praktijk van vrouwenbesnijdenis in Indonesië is nog steeds een dilemma. Vanuit religieus oogpunt wordt deze praktijk noodzakelijk geacht. Dus, hoewel het Indonesische ministerie van Volksgezondheid in 2006 een verbod op de praktijk uitvaardigde om medische redenen, hebben een aantal religieuze organisaties opnieuw aanbevolen om vrouwen te laten besnijden. Als reactie hierop heeft het Indonesische ministerie van Volksgezondheid in 2010 opnieuw een verordening betreffende vrouwenbesnijdenis uitgevaardigd, waarin wordt uitgelegd dat de besnijdenisprocedure die kan worden uitgevoerd zich alleen beperkt tot het krabben van de clitoris, zonder enig letsel te veroorzaken met als doel het vuil op de vulva. Vervolgens werd in 2014 de verordening van 2010 weer ingetrokken. Dus, het kan gezegd worden, de status van regelgeving met betrekking tot vrouwenbesnijdenisprocedures in Indonesië hangt momenteel nog steeds vast. Omdat er geen regelgeving is die dit duidelijk verbiedt, hoewel het ook niet wordt aanbevolen. Omdat vrouwenbesnijdenis in dit land niet volledig is verboden, is de beslissing om deze praktijk uit te voeren nu de keuze van elke ouder. Maar het is goed om altijd een arts te raadplegen voordat u handelingen onderneemt of ondergaat die de gezondheid van het lichaam in gevaar kunnen brengen.