Feiten over spierspasticiteit of spasticiteit die kan optreden na een beroerte
Spasticiteit of spastisch is een aandoening waarbij de spieren strakker of strakker worden, waardoor de stroom van vloeistoffen in het lichaam niet normaal kan werken. Deze abnormale spierspanning wordt veroorzaakt door langdurige spiersamentrekkingen. Wanneer spasticiteit optreedt, blijven de spieren samentrekken en weigeren ze te worden uitgerekt, wat de beweging, spraak en gang van de patiënt beïnvloedt. Spasticiteit is een symptoom dat gepaard gaat met schade aan de hersenen, het ruggenmerg of de motorische zenuwen. Deze aandoening kan ook worden ervaren door personen met bepaalde neurologische aandoeningen.
Oorzaken van spastisch of spasticiteit
Spasticiteit wordt over het algemeen veroorzaakt door beschadiging of verstoring van de gebieden van de hersenen en het ruggenmerg die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van spierbewegingen. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door een onbalans van signalen die naar de spieren worden gestuurd, waardoor de spieren op slot gaan (spannen). Patiënten met hersenletsel, dwarslaesie, hersenverlamming, beroerte, tot multiple sclerose, kunnen verschillende gradaties van spierspastische ernst hebben.Symptomen van spasticiteit
Symptomen van spasticiteit kunnen variëren, van lichte spierspanning tot pijnlijke, oncontroleerbare spierspasmen. Pijn in de gewrichten of beklemming is ook een veel voorkomend symptoom van spierspasmen. Enkele van de mogelijke symptomen van spasticiteit zijn:- Spierstijfheid die het voor patiënten moeilijk kan maken om verschillende bewegingen uit te voeren.
- Moeite met het beheersen van de spieren die nodig zijn om bepaalde taken of functies uit te voeren, zoals lopen of praten.
- Spierspasmen die oncontroleerbare en vaak pijnlijke spiersamentrekkingen kunnen veroorzaken.
- Spierpijn
- Vervormingen van spieren en gewrichten
- Onbedoeld benen kruisen
- Longitudinale spiergroei en eiwitsynthese in spiercellen worden geremd.
Spasticiteit bij beroerte
Tijdens een beroerte kan een persoon symptomen van spierspanning vertonen in verschillende delen van het lichaam. Deze aandoening kan verbeteren samen met het herstel van een beroerte. Een beroerte kan het deel van de hersenen beschadigen dat controlesignalen verzendt, waardoor de spieren overactief worden. Deze aandoening staat bekend als spasticiteit bij een beroerte. Volgens de Stroke Foundation zal ongeveer 30 procent van de overlevenden van een beroerte een of andere vorm van spierspastiek ervaren. Sommige mensen ervaren spasticiteit direct na een beroerte, maar deze aandoening kan ook op andere momenten optreden.Spasticiteit bij hersenverlamming
Spasticiteit bij mensen met hersenverlamming wordt veroorzaakt door schade aan het deel van de hersenen dat de spierspanning en beweging regelt. Kinderen met hersenverlamming mogen bij de geboorte geen symptomen van spasticiteit vertonen. Dit probleem kan echter duidelijker worden naarmate de tijd verstrijkt en het kind groeit. Bij mensen met hersenverlamming zijn de lichaamsdelen die over het algemeen spastisch zijn, de spieren van de armen en benen. [[Gerelateerd artikel]]Spierspastische behandeling
Bij de behandeling van spasticiteit moet rekening worden gehouden met de ernst, de algehele gezondheidstoestand en verschillende andere factoren. Deze verschillende aandoeningen kunnen bepalend zijn voor het type behandeling dat wordt gegeven. Enkele van de behandelingsopties voor mensen met spasticiteit zijn:1. Fysiotherapie
Fysiotherapeuten kunnen mensen met spasticiteit helpen bij het uitvoeren of aanbevelen van fysieke oefeningen en rekoefeningen om het volledige bewegingsbereik te behouden en blijvende spierverkorting te voorkomen.2. Installatie een beugel
Gerapporteerd van Stroke.org, het doel van de installatie een beugel voor spastische patiënten is om de spier in een normale positie te houden, zodat deze niet samentrekt.3. Behandeling:
Spasticiteit kan ook met medicijnen worden behandeld. Hier zijn enkele methoden voor het toedienen van medicatie die kunnen worden ondernomen:- Het geven van orale medicijnen (drank) die bedoeld zijn om de zenuwen te helpen ontspannen om niet constant berichten naar de spieren te sturen om samen te trekken. Dit geneesmiddel kan enkele bijwerkingen veroorzaken, zoals slaperigheid, zwakte of misselijkheid.
- Intrathecale baclofentherapie (ITB) wordt uitgevoerd door een kleine pomp operatief te implanteren om het medicijn baclofen aan het ruggenmerg te leveren. Dit is de meest effectieve manier om het medicijn toe te dienen en de bijwerkingen die vaak gepaard gaan met orale medicatie tot een minimum te beperken.
- Er kunnen verschillende soorten medicijnen worden geïnjecteerd om zenuwen te blokkeren. Het doel is om spasmen in bepaalde spiergroepen te helpen verlichten door overactieve spieren te verzwakken. Bijwerkingen zijn minimaal, maar kunnen pijnlijk zijn bij injectie.
