Als u ouder bent dan 40 jaar, moet u zich bewust zijn van een ziekte die diverticulitis wordt genoemd. Diverticulitis is een ziekte van het spijsverteringskanaal als gevolg van infectie of ontsteking van de divertikels. Diverticula zijn kleine, uitpuilende zakjes die op de wanden van het spijsverteringskanaal verschijnen, vooral in het onderste deel van de dikke darm. Deze zakjes verschijnen als u ouder bent dan 40 en veroorzaken meestal geen problemen. [[Gerelateerd artikel]]
Symptomen van diverticulitis
Het meest voorkomende en gemakkelijk herkenbare symptoom van diverticulitis is acute pijn in de buikstreek. Hoewel de pijn meestal in de linker onderbuik optreedt, kan het ook in de rechter onderbuik voorkomen, vooral bij Aziaten. Deze aandoening kan in dagen optreden en kan zelfs pas volledig verdwijnen na de behandeling. De andere meest voorkomende symptomen van diverticulitis zijn:
- Misselijk
- Grap
- Maag voelt onder druk
- Koorts
- Overmatig zweten 's nachts
- Constipatie
Volgens de Cleveland Clinic kan buikpijn van diverticulitis ook mild zijn en uw activiteiten niet verstoren. Vaak onderschat, geeft dit in feite aan dat uw dikke darmzak (diverticulum) is gescheurd en een abces kan vormen, ook wel een zak met pus genoemd. Als diverticulitis een chronisch stadium bereikt dat complicaties veroorzaakt, kan de pijn ook gepaard gaan met een knobbel in de buikstreek. De vorm zal aanvoelen als een grote balklomp die vastzit in een bepaald deel van je maag. Naast de meest voorkomende buikpijn, kan diverticulitis ook worden gekenmerkt door een verscheidenheid aan aanvullende symptomen, zoals:
- Diarree
- Verhoogd aantal witte bloedcellen
- Hypotensie
- Bloedige plas
- Hartslag gaat omhoog
Symptomen van diverticulitis kunnen een teken zijn dat uw dikke darm is gescheurd en de inhoud in de buikholte is gemorst. Als gevolg hiervan kan deze aandoening leiden tot abcessen (pusophopingen), fistels (abnormale passages als gevolg van een ontsteking) en peritonitis (ontsteking van het slijmvlies van de buikholte).
Hoe diverticulitis te voorkomen?
Hoewel geclassificeerd als een vrij ernstige ziekte, is diverticulitis een ziekte die u kunt voorkomen door een gezond spijsverteringsstelsel te behouden, waaronder:
Een dieet met veel vezels, zoals het eten van fruit, groenten, noten, peulvruchten en volle granen, kan het risico op diverticulitis verminderen en de spijsvertering helpen verbeteren. Bovendien is diverticulitis een aandoening die optreedt wanneer divertikels geïnfecteerd raken of ontstoken raken. Vezelconsumptie zou de vorming van divertikels kunnen voorkomen die zich kunnen ontwikkelen tot diverticulitis. Vezelverbruik moet elke dag worden gedaan. De gemiddelde vrouw heeft een vezelinname nodig van 25 gram per dag of 21 gram per dag voor vrouwen van 50 jaar en ouder. Ondertussen moet de gemiddelde man zijn vezelinname van 38 gram per dag halen. Voor mannen van 50 jaar en ouder is de benodigde vezelconsumptie echter maar liefst 21 of 30 gram per dag. Iedereen heeft echter verschillende niveaus van vezelbehoeften en moet deze aanpassen aan hun dagelijkse behoeften. Als je teveel vezels binnenkrijgt, kun je een opgeblazen gevoel krijgen. Het zou beter zijn als u het vezelgehalte langzaam verhoogt, ongeveer vijf gram per week totdat u uw dagelijkse inname bereikt.
Naast het voldoen aan de dagelijkse vezelinname, is het drinken van voldoende water een metgezel die ook moet worden gedaan. Vezels in de spijsvertering werken door water te absorberen om de ontlasting zachter te maken. Consumptie van minder water zorgt ervoor dat vezels in het spijsverteringskanaal constipatie veroorzaken. Drink minimaal acht glazen water tot wel 237 milliliter per dag of 1 klein glas mineraalwater.
Waarom is lichaamsbeweging nodig als diverticulitis een spijsverteringsziekte is? Wat is het effect? Begrijp me niet verkeerd, lichaamsbeweging helpt de prestaties van het spijsverteringsstelsel te verbeteren en de druk op de wanden van de dikke darm te verminderen. Snelle prestaties van het spijsverteringsstelsel kunnen constipatie en de vorming van te harde ontlasting voorkomen. U kunt beginnen met het doen van verschillende soorten oefeningen, vooral aerobe oefeningen gedurende ten minste 30 minuten per dag.
Als u lange tijd constipatie heeft, kunt u overwegen medicijnen te nemen die de ontlasting verzachten of laxeermiddelen. Raadpleeg echter altijd een arts over het medicijn dat u wilt gebruiken. Gebruik je liever een natuurlijk laxeermiddel, dan kunnen sap of pruimen een alternatief zijn. Sommige theeën hebben ook de functie om de spijsvertering te vergemakkelijken, maar denk er altijd aan ze te consumeren volgens de gegeven instructies. Psyllium is een van de medicijnen die in apotheken te vinden zijn en afkomstig is van planten
Plantago psyllium . Dit medicijn werkt door de spijsvertering te stimuleren en het watergehalte in de ontlasting te verhogen. Als u laxeermiddelen wilt kopen, vermijd dan laxeermiddelen die senna of
Cassia Senna omdat het spanning op de wanden van de dikke darm kan veroorzaken.
Waarom komt diverticulitis voor?
De oorzaak van diverticulitis is het scheuren van de divertikels als gevolg van infectie of ontsteking. Hoe verschijnen divertikels echter? Diverticula komen meestal voor in het verzwakte deel van de dikke darm. Druk op de binnenwand van de dikke darm drukt tegen de buitenwand van de dikke darm en veroorzaakt divertikels. De exacte oorzaak van het verschijnen van divertikels is echter niet met zekerheid bekend. Een van de dingen die divertikels kunnen veroorzaken, is een gebrek aan vezels. Gebrek aan vezels kan constipatie veroorzaken, wat de druk op de dikke darmspieren verhoogt en de ontwikkeling van divertikels veroorzaakt.
Hoe wordt diverticulitis gediagnosticeerd?
Diverticulitis is een spijsverteringsstoornis die meestal wordt gediagnosticeerd wanneer de patiënt een acute aanval van buikpijn ervaart. Buikpijn kan wijzen op verschillende medische aandoeningen en vereist daarom nader onderzoek. Het eerste onderzoek van diverticulitis is een lichamelijk onderzoek, zoals het controleren van de buik, enzovoort. Voor vrouwen is een bekkenonderzoek noodzakelijk om de aan- of afwezigheid van bekkenziekte vast te stellen. Na het lichamelijk onderzoek worden ook andere onderzoeken uitgevoerd, zoals:
- Leverenzymtest, controleert op leverziekte die maagpijn veroorzaakt.
- Bloed- en urineonderzoek, controleer op infectie
- CT-scan , identificeer geïnfecteerde of ontstoken divertikels en controleer de ernst van de diverticulitis die u heeft.
- Ontlastingstest, kijk of er een infectie is als de patiënt diarree heeft
- Zwangerschapstest, ontdek of zwangerschap een andere factor kan zijn bij buikpijn.
Raadpleeg altijd een arts als u bepaalde onverklaarbare buikpijn ervaart, vooral als u ouder bent dan 40 jaar.
