15 Zwangerschapscomplicaties waar moeders op moeten letten
Een klein percentage van de zwangerschappen heeft de mogelijkheid om complicaties of ernstige gezondheidsproblemen te ervaren. Deze zwangerschapscomplicaties kunnen op elk moment optreden vanaf het eerste trimester tot de laatste week voor de bevalling, soms worden de symptomen niet eens herkend. Deze aandoening kan een negatieve invloed hebben op de gezondheid van de moeder en de foetus en kan ook de veiligheid van hun leven in gevaar brengen. [[Gerelateerd artikel]] 
Zwangerschapscomplicaties om op te letten
Zwangerschapscomplicaties treden op als gevolg van onderliggende aandoeningen van de moeder vóór de zwangerschap, of aandoeningen die zich tijdens de zwangerschap hebben ontwikkeld. Hier zijn enkele afwijkingen tijdens de zwangerschap die zwangere vrouwen moeten weten:1. Bloedarmoede
Bloedarmoede is een complicatie die vaak voorkomt bij zwangere vrouwen. Bloedarmoede treedt op wanneer het aantal gezonde rode bloedcellen lager is dan de normale limiet. Bloedarmoede bij zwangere vrouwen wordt meestal veroorzaakt door een gebrek aan ijzer of foliumzuur. De meest voorkomende is echter bloedarmoede door ijzertekort. Andere factoren die deze aandoening veroorzaken, namelijk genetica, hormonale veranderingen, nieraandoeningen, stoornissen van het lichaamssysteem en andere. Deze aandoening, geciteerd uit Woman's Health, heeft symptomen zoals vermoeidheid, duizeligheid, bleekheid, kortademigheid of zelfs flauwvallen. Complicaties van bloedarmoede bij zwangere vrouwen kunnen vroeggeboorte of een laag geboortegewicht bij baby's veroorzaken. Bij de behandeling van bloedarmoede moet u voedsel eten dat rijk is aan ijzer en foliumzuur of ijzer- en foliumzuursupplementen nemen om een gezond aantal rode bloedcellen te helpen herstellen. Lees ook: Bloedarmoede bij zwangere vrouwen: normale Hb-waarde en hoe deze te behouden2. Miskraam
Een miskraam is het verlies van de baarmoeder in de eerste 20 weken van de zwangerschap. U moet weten dat 10-20% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam, en meer dan 80% van de miskramen vindt plaats vóór 12 weken zwangerschap. De meest voorkomende miskraam wordt veroorzaakt door een chromosomale afwijking in de bevruchte eicel. Symptomen van een miskraam kunnen zijn: pijn in de onderbuik, die abnormale vaginale bloedingen, krampen en verlies van zwangerschapssymptomen zoals ochtendmisselijkheid veroorzaakt. In de meeste gevallen kan een miskraam niet worden voorkomen. Neem daarom onmiddellijk contact op met uw arts als u deze symptomen ervaart.3. Zwangerschapsdiabetes
Zwangerschapsdiabetes is diabetes die optreedt wanneer de bloedsuikerspiegel tijdens de zwangerschap te hoog is. Deze aandoening kan symptomen veroorzaken, zoals erg dorstig, hongerig of moe zijn. Zwangerschapsdiabetes treedt op wanneer het lichaam niet goed reageert op het hormoon insuline. Zwangerschapsdiabetes kan worden gecontroleerd door de regels voor gezond eten van de arts te volgen, zodat de bloedsuikerspiegel onder controle kan worden gehouden. Niet alleen dat, sommige vrouwen hebben mogelijk ook insuline nodig om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden. U moet weten dat ongecontroleerde zwangerschapsdiabetes pre-eclampsie, vroeggeboorte en grote baby's kan veroorzaken die moeilijk te bevallen zijn. Zelfs dit type diabetes kan er ook voor zorgen dat baby's worden geboren met verschillende gezondheidsproblemen, zoals kortademigheid of geelzucht.
4. Hyperemesis gravidarum
Hyperemesis gravidarum is ernstige misselijkheid en braken die herhaaldelijk optreden tijdens de zwangerschap, en is ernstiger dan ochtendmisselijkheid. De oorzaak wordt geassocieerd met hormonale veranderingen die optreden tijdens de zwangerschap. Symptomen van hyperemesis gravidarum, namelijk misselijkheid die niet weggaat, meerdere keren per dag braken, gewichtsverlies, verminderde eetlust en uitdroging of flauwvallen. Er wordt aangenomen dat droog voedsel of veel water drinken dit helpt te overwinnen. Soms worden echter ook medicijnen voorgeschreven om misselijkheid te behandelen. Daarnaast kan een behandeling in het ziekenhuis met een intraveneus infuus ook gedaan worden zodat zwangere vrouwen extra vocht en voedingsstoffen krijgen.5. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of zwangerschap buiten de baarmoeder treedt op wanneer een bevruchte eicel buiten de baarmoeder implanteert, meestal in een eileider (de buis die de eierstok met de baarmoeder verbindt). Beperkte ruimte en gebrek aan onderhoudsweefsel zorgen ervoor dat de foetus zich niet goed ontwikkelt en niet kan overleven. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt meestal veroorzaakt door endometriose, een aandoening waarbij het weefsel dat de binnenwand van de baarmoeder vormt, buiten de baarmoeder groeit. Deze complicaties kunnen ernstige pijn, bloedingen en schade aan het vrouwelijke voortplantingssysteem veroorzaken. Het beëindigen van de zwangerschap is de enige manier om deze aandoening te behandelen, dus een operatie door een arts kan nodig zijn.6. Placenta-abruptie
Placenta-abruptie is een aandoening waarbij een deel of de hele placenta zich van de baarmoeder scheidt voordat de baby wordt geboren. Deze aandoening zorgt ervoor dat de foetus geen zuurstof en voedingsstoffen krijgt. Symptomen van placenta-abruptie zijn vaginale bloedingen, buikpijn en contracties. De exacte oorzaak van deze aandoening is niet bekend, maar er wordt gedacht dat lichamelijk trauma of hoge bloeddruk de verbinding tussen de placenta en de baarmoeder beschadigt. Als de placenta maar een klein beetje los is, hoeft u alleen maar naar een arts te gaan en volledig te rusten om het bloeden te stoppen. Als echter meer dan de helft van de placenta is losgemaakt, is een vroege bevalling noodzakelijk.7. Placenta previa
Placenta previa is een aandoening die optreedt wanneer de placenta een deel of het hele geboortekanaal bedekt, omdat deze zich in het onderste deel van de baarmoeder bevindt. Deze aandoening komt meestal voor in het eerste trimester van de zwangerschap. De exacte oorzaak van placenta previa is niet met zekerheid bekend, maar sommige risicofactoren, zoals een abnormale baarmoeder en meerlingzwangerschappen, kunnen uw kansen op het ontwikkelen van dit probleem vergroten. Placenta previa kan ervoor zorgen dat u vaginaal bloedt. Sommige vrouwen ervaren echter geen symptomen. Als er geen bloeding of alleen licht is, is volledige rust nodig. Als het bloeden echter hevig is en de baby moet worden bevallen, is een keizersnede vereist. Lees ook: "SOS", slaaphouding voor zwangere vrouwen met placenta previa8. Pre-eclampsie
Pre-eclampsie of zwangerschapsvergiftiging is een ernstige aandoening die wordt gekenmerkt door hoge bloeddruk of de aanwezigheid van eiwit in de urine, meestal na 20 weken zwangerschap. Deze complicaties kunnen symptomen veroorzaken, zoals ernstige hoofdpijn, gezichtsstoornissen, misselijkheid, braken, duizeligheid, pijn in de bovenbuik, zwelling van het gezicht en de handen. Pre-eclampsie kan de gezondheid van zowel moeder als baby beïnvloeden, zoals trage groei, laag geboortegewicht, vroeggeboorte, foetale hypoxie, placenta-abruptie, HELLP-syndroom en toevallen. Om dit probleem te verhelpen, zal de arts de bevalling aanbevelen als de zwangerschapsduur van de moeder oud genoeg is om geboren te worden. Als de zwangerschapsduur echter niet voldoende is, zal de arts u adviseren te wachten en de toestand van u en uw foetus te controleren. Antihypertensiva en anticonvulsiva kunnen worden voorgeschreven om te helpen bij deze zwangerschapsvergiftiging. Lees ook: PEB of ernstige pre-eclampsie is een zwangerschapscomplicatie waarvan zwangere vrouwen op de hoogte moeten zijn9. Eclampsie
Eclampsie treedt op wanneer pre-eclampsie zich ontwikkelt en de hersenen aanvalt. Deze complicatie kan ertoe leiden dat zwangere vrouwen epileptische aanvallen, bewustzijnsverlies en ernstige angst ervaren. Eclampsie is een zeer ernstig probleem omdat het levensbedreigend kan zijn. Een bevalling is de enige manier om eclampsie te behandelen. Als deze aandoening niet onmiddellijk wordt behandeld, kan deze fataal zijn voor zowel moeder als foetus. Pre-eclampsie ontwikkelt zich echter zeer zelden tot eclampsie.
10. Vroegtijdige bevalling
Vroeggeboorte is een aandoening waarbij de moeder de baby vóór 37 weken zwangerschap ter wereld brengt. Voorheen zal de moeder regelmatig weeën ervaren waardoor de baarmoederhals begint te verwijden en dunner te worden. Een aantal risico's kan het risico op vroeggeboorte vergroten, zoals onvoldoende prenatale zorg, urineweginfecties, een abortus hebben gehad, vleesbomen hebben en andere. Medicatie om de weeën te stoppen kan nodig zijn als de zwangerschapsduur te vroeg is voor de bevalling. Vroeggeboorte kan gezondheidsproblemen veroorzaken of zelfs dodelijk zijn voor de baby als deze te vroeg wordt geboren. Daarom hebben premature baby's bij de geboorte ook speciale zorg nodig om goed te kunnen groeien.11. Bloeden
Een andere zwangerschapsstoornis die vaak voorkomt, is bloeding tijdens de zwangerschap. Zware bloedingen die gepaard gaan met buikpijn en ernstige menstruatiekrampen kunnen een teken zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de bevruchting van een eicel buiten de baarmoeder en kan leiden tot ernstige zwangerschapscomplicaties. Naast een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen zwangerschapscomplicaties in de vorm van bloedingen ook wijzen op een miskraam, vooral als deze optreedt in het eerste en tweede trimester. In het derde trimester kan een bloeding met buikpijn wijzen op abruptio placentae of loslating van de placenta van de baarmoederwand.12. Foetale activiteit neemt af
Zwangere vrouwen wordt geadviseerd om elke dag het aantal babyschoppen of actieve bewegingen in de maag te tellen. U kunt elk van deze activiteiten loggen om het geschatte aantal schoppen of het normale activiteitenniveau van de baby te schatten. Als u een afname van de foetale activiteit bemerkt, vooral tijdens de normale actieve uren van de baby tot minder dan 10 schoppen in 2 uur, kan dit erop wijzen dat uw zwangerschap in ernstige problemen verkeert en verder medisch advies van uw arts nodig heeft.13. Braxton-Hicks-contracties
Contracties vroeg in het derde trimester kunnen een teken zijn van vroeggeboorte. Toch betekent dat niet dat elke wee een teken moet zijn van een naderende bevalling. Valse weeën, of Braxton-Hicks-contracties, worden vaak onregelmatig gevoeld en nemen niet verder in intensiteit toe zoals bij echte weeën. Als u het derde trimester van de zwangerschap bent ingegaan en u voelt weeën, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts zodat deze de juiste behandeling voor uw aandoening kan krijgen.14. Vruchtwateraandoeningen hebben
Vruchtwater is erg belangrijk tijdens de zwangerschap. Een van de functies van deze vloeistof is om de foetus te beschermen tegen fysieke impact, de dageraad van de baarmoeder te behouden en de foetale organen te helpen zich te ontwikkelen. Tijdens de zwangerschap kunt u last krijgen van vruchtwaterafwijkingen in de vorm van te weinig vruchtwater, te veel vruchtwater, tot voortijdig breken van de vliezen. Beide aandoeningen kunnen een aantal andere complicaties veroorzaken, variërend van pre-eclampsie, zwangerschapsvergiftiging, HELLP-syndroom, placenta-aandoeningen tot diabetes.15. Urineweginfectie (UTI)
Zwangere vrouwen zijn vatbaarder voor urineweginfecties (UTI's) wanneer ze vaak het plassen tegenhouden. UTI's worden veroorzaakt door bacteriële infecties die de urinewegen en de blaas aanvallen. Deze aandoening wordt meestal gekenmerkt door pijn bij het plassen, rugpijn, koorts tot troebele urinekleur. Als deze aandoening niet onmiddellijk wordt behandeld, kan de baby te vroeg geboren worden. [[Gerelateerd artikel]]Hoe zwangerschapscomplicaties te voorkomen?
Om zwangerschapsstoornissen te voorkomen, kunt u de volgende stappen ondernemen:- Eet goed voedsel voor zwangere vrouwen en blijf op gewicht
- Regelmatig sporten of bewegen, tenzij verboden door een arts
- Vermijd roken, alcoholgebruik en illegale drugs
- Consumptie van foliumzuur 0,44 mg per dag sinds de voorbereidingsperiode voor de zwangerschap en gaat door tot de zwangerschap
- Maak kennis met het vaccinatieschema
- Routinematige zwangerschapscontroles naar de verloskundige of verloskundige
