cultureaftercomputation.com

Geassocieerd met het probleem van de obsessieve-compulsieve stoornis, is er een psychische aandoening die trichotillomanie wordt genoemd. Trichotillomanie is een aandoening die wordt gekenmerkt door een sterke drang om haren uit het hoofd, wenkbrauwen, wimpers en andere delen van het lichaam te trekken. Hoewel mensen met trichotillomanie het proberen te stoppen, komt de drang keer op keer. Trichotillomanie is een ziekte met verschillende symptomen, variërend van mild tot ernstig. Voor degenen die aan deze aandoening lijden die ernstig genoeg is, kan het haar in gezichtsgebieden zoals wenkbrauwen en wimpers volledig worden uitgeput. [[Gerelateerd artikel]]

Symptomen van trichotillomanie

Een andere naam voor trichotillomanie is haartrekstoornis. Deze naam vertegenwoordigt ook symptomen van trichotillomanie zoals:

• Voortdurend aan haar willen trekken
• Zich onzeker voelen in het sociale leven en werk
• Voel je opgelucht na het trekken van haar
• Drastisch verlies ervaren
• Spelen met uitgetrokken haar
• Kauwend of bijtend haar dat is uitgetrokken
• Moeite of problemen hebben op het werk, op school of in bepaalde situaties vanwege een sterke drang om zijn haar uit te trekken

Naast de bovenstaande symptomen hebben veel mensen met deze psychische stoornis ook onbewust de gewoonte om op hun nagels te bijten, aan bepaalde delen van de huid te trekken of op hun lippen te bijten. Soms zijn er ook mensen met trichotillomanie die haren of pluisjes uit dekens of poppen trekken. Meestal doen mensen met trichotillomanie deze gewoonte in een afgesloten ruimte of wanneer ze alleen zijn.

Trichotillomanie is een langdurige psychische stoornis

Als trichotillomanie niet wordt gecontroleerd, zal de patiënt drastische haaruitval ervaren.Het probleem van trichotillomanie is iets dat chronisch is of op de lange termijn kan aanhouden. Als er niets aan wordt gedaan, kunnen de bovenstaande symptomen erger worden. Bovendien is trichotillomanie een probleem dat ook nauw samenhangt met emoties. Bij het ervaren van negatieve emoties zoals stress of angst kunnen mensen met trichotillomanie bijvoorbeeld aan hun haar gaan trekken. Zelfs als er positieve emoties zijn, kan de patiënt deze gewoonte aan. Ze voelen zich vaak tevreden en opgelucht als ze aan hun haar trekken, zodat ze de "noodzaak" voelen om het te blijven doen.

Wie is vatbaar voor trichotillomanie?

De prevalentie van trichotillomanie bij adolescenten en volwassenen is ongeveer 1-2%, met een verhouding tussen vrouwen en mannen van 10:1. Het is niet duidelijk of mensen met bepaalde risicofactoren vatbaar zijn voor trichotillomanie. Enkele gerelateerde zaken zijn echter:

• Mensen met hersenproblemen zoals mensen met OCS of depressie
• Hormonale veranderingen in de puberteit (10-13 jaar)
• Mensen met emotionele stress die op zoek zijn naar manieren om hun gevoelens te verlichten
• Mensen die zich teveel zorgen maken

Hoe trichotillomanie te behandelen?

Diagnose van trichotillomanie in de vroege stadia wordt gedaan door een huisarts te raadplegen of wordt in bepaalde gevallen doorverwezen naar een dermatoloog. Vervolgens zal de arts de patiënt waarschijnlijk doorverwijzen naar een psychiater. In dit stadium wordt het genezingsproces uitgevoerd door de gewoonten en het gedrag van de patiënt te diagnosticeren. Omdat deze trichotillomanie voortkomt uit het onweerstaanbare verlangen van een persoon om zijn haar uit te trekken, zal er een beoordeling zijn van het eigen gedrag en de gewoonten van de patiënt. In de consultatiesessie wordt de patiënt gevraagd aandacht te besteden aan de gewoonte om aan haar te trekken, zoals wanneer dit gedrag optreedt, hoe lang het duurt, aan de mentale gezondheidstoestand van de patiënt die verband houdt met stressniveaus. De patiënt zal ook worden gevraagd om afleidingsactiviteiten te zoeken tegen herhaald slecht gedrag. In bepaalde gevallen krijgen patiënten medicijnen voorgeschreven, zoals antidepressiva uit de klasse van serotonineheropnameremmers (SSRI's), om te voorkomen dat de symptomen verergeren. Daarnaast kunnen patiënten ook het medicijn clomipramine voorgeschreven krijgen, dat meestal wordt voorgeschreven voor OCS, en olanzapine voor bipolaire en schizofrenieaandoeningen. Er is echter verder onderzoek nodig om de effectiviteit van dit medicijn bij de behandeling van trichotillomanie te bevestigen. Het type behandeling voor patiënten met trichotillomanie varieert zeker, afhankelijk van hun respectieve aandoeningen. Zoek zoveel mogelijk een behandeling onmiddellijk voordat de aandoening erger wordt. Een methode om trichotillomanie te genezen is cognitieve gedragstherapie of CGT. De term is gewoonte omkering training. Het doel van deze therapie is om slechte gewoonten te vervangen door iets anders dat niet schadelijk is. Meestal wordt de patiënt begeleid om verschillende dingen te doen, zoals:

• Schrijven in een dagboek over gewoontes om haar te trekken
• Ontdek welke omstandigheden de gewoonte veroorzaken om aan haar te trekken
• Gewoonte-triggerende omstandigheden vermijden
• Haartrekkende activiteiten vervangen door andere activiteiten zoals knijpen stressbal
• Betrek de naaste mensen, zoals familie of groepen medelijders aan trichotillomanie, om emotionele steun te bieden
• Praat met een psychiater om de emoties achter trichotillomanie te begrijpen

Daarnaast kan ook worden geprobeerd om comfortabele dingen te doen, zoals baden of ademen tijdens meditatie, om de drang om aan haar te trekken af ​​te leiden. Ademhaling oefenen kan een persoon helpen zich te concentreren en het centrale zenuwstelsel te kalmeren wanneer er iets stressvols gebeurt. Van sporten of actief zijn wordt ook verwacht dat het een alternatief biedt voor productieve activiteiten die minder gevaarlijk zijn.

Vragen bij het raadplegen van een arts

Als u besluit om trichotillomanie te behandelen met professionele medische hulp, zijn er verschillende vragen die u moet stellen wanneer u uw arts raadpleegt.

• Wat is de meest waarschijnlijke oorzaak van deze psychische stoornis?
• Hoe zullen artsen gezondheidsproblemen diagnosticeren?
• Kan de aandoening zomaar verdwijnen zonder medische behandeling?
• Welke behandeling beveelt de arts aan om deze aandoening te behandelen?
• Als u bepaalde medicijnen moet gebruiken, wat zijn dan de risico's van bijwerkingen?

Als u of een naast familielid aan deze ziekte lijdt, zorg er dan voor dat u altijd steun krijgt en voldoende aandacht krijgt van uw naasten. De reden hiervoor is dat de behandeling van trichotillomanie een lange tijd vergt en ook een inzet die niet willekeurig is.