B3-afval en de classificatie en het beheer ervan om het milieu niet te vervuilen
B3-afval is een van de milieuproblemen die goed moeten worden beheerd om de gezondheid van het milieu en de levende wezens in de buurt te behouden. Dit afval wordt niet alleen geproduceerd door grote fabrieken. Ook het grote publiek draagt, bewust of onbewust, bij aan de aanwezigheid van dit afval in het milieu. B3-afval is een term voor gevaarlijk en giftig afvalstof. Dit afval is restmateriaal van de verwijdering van productieactiviteiten en -processen die gevaarlijke of giftige stoffen bevatten die het milieu kunnen beschadigen of vervuilen en de menselijke gezondheid in gevaar kunnen brengen. De effecten van B3-afval kunnen direct of indirect zijn. Omdat het zo gevaarlijk is, regelt de Indonesische overheid de soorten en classificaties van dit B3-afval en het beheer ervan duidelijk in de wet en de afgeleide voorschriften.
B3-afval is het resultaat van afval met deze classificatie
In grote lijnen is B3-afval eigenlijk een gevaarlijke en giftige grondstof die niet meer wordt gebruikt omdat het beschadigd is. Dit afval kan ook de vorm hebben van verpakkingsresten, morsingen, procesresten en afgewerkte olie van schepen die een speciale behandeling en verwerking vereisen. B3-afval loopt het risico ernstige ziekten te veroorzaken Ondertussen is de classificatie van B3-afval volgens regeringsverordening nr. 74 van 2001 betreffende het beheer van gevaarlijke en giftige stoffen:Makkelijk te ontploffen
Dit materiaal is zelfs explosief wanneer het bij standaard temperatuur en druk (25 graden Celsius, 760 mmHg) wordt geplaatst. Het kan ook reageren en gassen produceren met hoge temperaturen en drukken die de omgeving snel kunnen beschadigen.Makkelijk aan te steken (brandbaar)
Dit materiaal is een licht ontvlambare vaste stof of vloeistof. Het B3-afval wordt verder onderverdeeld in ontvlambaar, licht ontvlambaar (Licht ontvlambaar), en heel gemakkelijk aan te steken (licht ontvlambaar).Giftig (giftig)
Deze materialen kunnen de dood of ernstige ziekte veroorzaken als ze het menselijk lichaam binnendringen via de ademhaling, de mond of de huid. Dit B3-afval wordt opnieuw geclassificeerd als giftig afval (matig giftig), erg giftig (zeer giftig), tot heel erg giftig (extreem giftig).Gevaarlijk
Dit materiaal kan de vorm hebben van een vaste stof, een vloeistof of een gas dat bij inademing of opname door levende wezens tot op zekere hoogte schadelijk kan zijn voor de gezondheid.Bijtend
Hier is B3-afval materiaal dat huidirritatie of brandwonden veroorzaakt, ijzerroest maakt en een pH heeft die gelijk is aan of kleiner is dan 2 voor zuur B3-afval en gelijk aan of groter dan 12,5 voor alkalisch afval.Irritatie veroorzaken (irriterend)
Dit materiaal is in de vorm van een vaste of vloeibare vorm die bij direct contact met de huid of slijmvliezen ontstekingen kan veroorzaken.Slecht voor het milieu
Deze materialen kunnen schade toebrengen aan het milieu, inclusief de ozonlaag.kankerverwekkend
Dit afval kan kanker veroorzaken.Teratogeen
Dit afval heeft het risico de vorming en groei van het embryo te beïnvloeden.mutageen
Dit afval kan genetische veranderingen bij de mens veroorzaken.
Er is echter ook B3-afval waarvan het gebruik in Indonesië volledig verboden is, waaronder aldrin, chloordaan, DDT, dieldrin, endrin, heptachloor, mirex, toxafeen, hexachloorbenzeen en PCB's. [[Gerelateerd artikel]]
B3 afvalbeheer
Het beheer van B3-afval is wettelijk geregeld.Vanwege de aard van B3-afval, dat giftig en gevaarlijk is voor de menselijke gezondheid en het milieu, is elke persoon of zakelijke actor die dit afval produceert, verplicht om een goed beheer uit te voeren. B3-afval mag niet weggegooid worden in de omgeving, maar moet een lang en streng proces doorlopen. Volgens wet nr. 32 van 2009 betreffende milieubescherming en -beheer moet B3-afvalbeheer het volgende omvatten:- aftrekken
- Opslag
- Verzameling
- Vracht
- gebruik
- Verwerking en/of opslag