Misschien zijn sommige ouders erg bezorgd, als ze een baby zien, zijn ze vaak geschokt. Beter, kalmeer eerst jezelf en ontdek de "gewoonten" van de baby die vaak verrast is. Dit komt omdat de geschrokken reactie van de baby zijn vermogen is om op verschillende dingen te reageren. Misschien kunnen ouders, nadat ze de schrikreactie bij baby's hebben begrepen, zichzelf kalmeren en hoeven ze zich geen zorgen meer te maken wanneer ze baby's vaak geschrokken zien.
Baby geschokt, wat is de oorzaak?
Natuurlijk niet zonder reden, als de baby schrikt of vaak schrikt. De schudreflex, wanneer in shock, kan door veel dingen worden veroorzaakt, zoals:
- De plotselinge beweging van een andere persoon, die het lichaam van de baby aanraakt
- Een luide stem, die zijn oren bereikte
- Het gevoel van vallen dat hij voelt tijdens het slapen
Wanneer dit gebeurt, zorgt de schrikreactie van de baby er meestal voor dat hij zijn armen en benen spreidt, zijn rug kromt en uiteindelijk terugkeert naar de positie voordat hij de schrikreflex vertoonde. In deze toestand kan uw baby huilen. De vaak geschrokken reflex van de baby wordt ook wel de Moro-reflex genoemd. Dit is de natuurlijke reactie van de baby als hij schrikt. Maak je geen zorgen, dit is volkomen normaal voor pasgeborenen. In de komende maanden zal de baby stoppen met het doen van de Moro-reflex.
Moro-reflextest bij baby's
Om de Moro-reflextest uit te voeren, zal de arts de baby meestal met het gezicht naar boven op een zachte ondergrond richten. Daarna zal de arts het hoofd van de baby optillen en verwijderen. Alvorens het zachte oppervlak te bereiken, werd het hoofd van de baby opnieuw opgevangen door de hand van de dokter. De normale reactie van de Moro-reflex zal worden gezien; de armen van de baby bewegen naar de zijkant, de handpalmen zijn open en naar boven gericht, terwijl de duimen gebogen zijn. Het zou kunnen, de baby huilt, maar slechts voor een moment. Nadat de Moro-reflex is voltooid, begint de baby weer te ontspannen en keert hij terug naar zijn oorspronkelijke positie. Waarom doen baby's het? Dit is natuurlijk de eerste reactie van de baby, om zichzelf te verdedigen tegen afleidingen om hem heen, zoals aanraking of harde geluiden die zijn rust verstoren. Wanneer de baby zich op zijn gemak voelt en "vertrouwd" is met de omgeving, zal de Moro-reflex verdwijnen. Deze aandoening verschijnt wanneer de baby vier maanden oud is.
Hoe verlichten ouders shock bij baby's?
Wanneer de baby vaak de Moro-reflex vertoont, betekent dit dat de baby zich niet veilig of comfortabel voelt, omdat er stoornissen zijn zoals geluid of aanraking. Om de Moro-reflex te verlichten, zijn er verschillende dingen die mama en papa kunnen doen.
1. Houd de baby vast terwijl je hem neerlegt
Terwijl u uw baby op bed legt, houdt u hem zo dicht mogelijk bij u en laat u hem voorzichtig zakken. Haal uw handen alleen van het lichaam als de baby met zijn rug tegen de matras of een ander zacht oppervlak ligt. Dit wordt geacht in staat te zijn om het gevoel van vallen dat door de baby wordt gevoeld tijdens het liggen te elimineren.
2. Inbakerdoek
Het inbakeren van de baby kan ervoor zorgen dat hij zich comfortabel en veilig voelt. Met een swaddle kunnen baby's ook langer slapen. Inbakeren mag echter ook niet willekeurig zijn. Gebruik een niet te dikke doek en controleer altijd het warmteniveau, zodat de baby het niet te warm krijgt bij het inbakeren.
Aantekeningen van SehatQ
Wanneer een baby geen normale reflexen vertoont als reactie op iets, kan dit een teken zijn van een probleem. In dit geval, wanneer de baby slechts één arm of been optilt tijdens de Moro-reflex, kan dit duiden op een zenuwbeschadiging. [[gerelateerd artikel]] Als je een routineconsult hebt met een arts, is het goed dat dingen als de Moro-reflex altijd worden gevraagd en niet worden achtergelaten. Dit komt omdat artsen normale reflexen bij baby's kunnen identificeren, evenals potentieel voor andere medische aandoeningen. Om de toestand van de baby te bevestigen, zal de arts gewoonlijk zorgvuldig naar de spieren en zenuwen van de baby kijken om er zeker van te zijn dat er geen medische aandoeningen zijn die zorgwekkend zijn
