cultureaftercomputation.com

Nu is bijna al het menselijk leven gecentreerd op de smartphone in de hand. Dit heeft onvermijdelijk ook gevolgen voor de manier waarop we voorzien in basisbehoeften, ook wat betreft toegang tot gezondheid. De aanwezigheid van telegeneeskunde kan het antwoord zijn op gemakkelijke toegang tot gezondheidsdiensten. Telegeneeskunde is een technologie waarmee patiënten privé met artsen kunnen praten, zonder dat ze elkaar persoonlijk hoeven te ontmoeten. De discussie zal patiënten helpen om informatie te krijgen over vermoedelijke diagnoses, behandeling of eerste behandeling in geval van ziekte en letsel, tot tips om de gezondheid van het lichaam te verbeteren. In verschillende landen van de wereld wordt al lange tijd gebruik gemaakt van telegeneeskundetechnologie. In Indonesië wordt deze technologie echter pas de laatste jaren algemeen gebruikt.

Telemedicine kan in de toekomst een oplossing zijn in de gezondheidssector

Telegeneeskunde groeit snel Met de veranderende patronen van het menselijk leven, moeten veel sectoren proberen dit voorbeeld te volgen, ook de gezondheidssector. In feite, de wereldgezondheidsorganisatie Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), heeft een speciale afdeling gehad op het gebied van digitale gezondheid. Telegeneeskunde is een van de belangrijkste resultaten van de ontwikkeling van de gezondheidssector op digitaal gebied. Volgens de WHO zijn er vier dingen die aan deze functie ten grondslag liggen, namelijk:

• Streeft naar ondersteuning van klinische zorg
• Kan een oplossing zijn voor het probleem van afstand en geografie, omdat patiënten en artsen niet tegelijkertijd op dezelfde plaats hoeven te zijn
• Blijven innoveren met behulp van de nieuwste informatietechnologie
• Telegeneeskunde is hier met het uiteindelijke doel om de kwaliteit van leven in termen van gezondheid voor de bredere gemeenschap te verbeteren

In Indonesië zelf wordt aangenomen dat het gebruik van telegeneeskunde een aantal uitdagingen op het gebied van gelijke toegang tot gezondheidszorg kan overwinnen, zoals:

• Ongelijke verdeling van gezondheidswerkers
• geografisch probleem
• Er is nog steeds een gebrek aan faciliteiten en kwaliteit van de gezondheidsdiensten in bepaalde gebieden

Een voorbeeld van het gebruik van telegeneeskunde dat momenteel wijdverbreid is in Indonesië, is de livechatfunctie met artsen die via de applicatie kan worden gedaan. Met deze functie kunnen gebruikers vrijuit rechtstreeks met artsen discussiëren, waar en wanneer ze ook zijn.

Potentiële voordelen van telegeneeskunde

Telegeneeskunde online gezondheidsdiensten hebben veelbelovende voordelen voor de samenleving in het algemeen.

1. Verlaag de kosten

Voor mensen die ver van gezondheidsfaciliteiten wonen, kunnen telegeneeskundediensten een mogelijke oplossing zijn. De kosten voor vervoer om toegang te krijgen tot gezondheidsfaciliteiten kunnen via deze gezondheidsdienst worden verlaagd, omdat patiënten direct online doktersconsultaties kunnen doen via e-mailsmartphoneof een ander apparaat.

2. Bespaar tijd

Het online raadplegen van een arts zal de tijd van de patiënt zeker aanzienlijk verkorten, vooral wat betreft de lange duur van de reis. Patiënten hoeven het huis niet uit of hun woonplaats te verlaten om deze gezondheidsdienst te bereiken.

3. Nuttig als preventieve gezondheidscontrole

Op basis van een onderzoek dat in 2017 werd uitgevoerd, bleek dat telegeneeskundediensten effectief waren in het verkorten van de ziekenhuisopnameduur voor patiënten met hartfalen. Een andere studie in 2012 bevestigde ook de voordelen van telegeneeskunde als een effectieve preventieve screeningsmaatregel voor patiënten met gezondheidsproblemen met overgewicht.

Telegeneeskunde heeft echter nog steeds zijn beperkingen

Lichamelijk onderzoek kan niet rechtstreeks worden gedaan met telegeneeskunde. Naarmate de technologie zich ontwikkelt, kan telegeneeskunde zich uitbreiden naar een breder scala aan functies. Naast het faciliteren van consultaties over gezondheidsproblemen via de online doktersvraagfunctie, is het mogelijk dat er in de toekomst technologie of toepassingen verschijnen die het mogelijk maken om hartslag tot bloeddruk te registreren. Zelfs met de huidige technologie zullen we het vermogen kunnen zien van sensoren die op het huidoppervlak zijn geplaatst, om de toestand van het lichaam systemisch te bepalen. Dit alles ondersteunt de snelle ontwikkeling van telegeneeskunde. Achter al deze verfijning gaat echter één ding schuil dat niet kan worden gedaan met behulp van telegeneeskunde, namelijk rechtstreeks lichamelijk onderzoek van artsen naar patiënten. Dit zorgt ervoor dat artsen meestal nog steeds geen definitieve diagnose stellen bij het uitvoeren van een consult met deze functie. De arts zal hoogstens een eventuele diagnose stellen die vergezeld gaat van andere differentiaaldiagnoses. Dit is begrijpelijk, aangezien het proces om een ​​diagnose te stellen een gelaagde stap is die soms ook gepaard moet gaan met verschillende ondersteunende onderzoeken. De afwezigheid van een definitieve diagnose zorgt er ook voor dat artsen geen specifieke medicijnen kunnen voorschrijven om de bron van de pijn aan te pakken. [[Gerelateerd artikel]]

Focus op het gebruik van telegeneeskunde

Met telegeneeskunde kunnen patiënten de resultaten van bloedonderzoek rechtstreeks aan de arts vragen. Gezien de voor- en nadelen van telegeneeskunde, is het legitiem om te zeggen dat deze functie geen universele oplossing kan zijn voor gezondheidsproblemen in de gemeenschap. Met beide in gedachten, is hier een focus op wat telegeneeskunde kan zijn.

• Als een technologisch hulpmiddel om het behandelingscontroleproces te vereenvoudigen, zoals het beantwoorden van vragen over de huidige of voltooide behandeling
• Om het voor patiënten gemakkelijker te maken om de exacte laboratoriumresultaten te kennen, vooral als alle resultaten normaal zijn
• Zorg voor toegang om te kunnen communiceren met gezondheidswerkers vanaf moeilijk bereikbare plaatsen
• Maak het patiënten gemakkelijk om kennis op te doen over eenvoudige medische procedures die thuis kunnen worden uitgevoerd, zoals eerste hulp bij diarree of bij het vallen van een fiets
• Advies geven over de soorten medische specialismen die passen bij de ervaren gezondheidsproblemen. Bijvoorbeeld het geven van advies over tandheelkunde specialismen, of pediatrische subspecialisaties.
• Verminder wachtrijen bij gezondheidsinstellingen en maak de dienstverlening aan patiënten efficiënter.

Hoewel er nog steeds voor- en nadelen zijn aan deze functie, is telegeneeskunde een technologische ontwikkeling die onvermijdelijk is. Regelgeving van de kant van artsen en gebruikers wordt nog besproken, om een ​​middenweg te vinden waar beide partijen baat bij hebben. In de toekomst zal het gebruik van telegeneeskunde zo ontworpen blijven worden dat het niet in de plaats komt van doktersbezoeken, maar als aanvulling op een behandeling die beter, efficiënter en natuurlijk passender wordt.