cultureaftercomputation.com

Vaak aan het dagdromen op school en snel afgeleid bij het maken van huiswerk, vraagt ​​u zich misschien af ​​of uw kind dat heeft? Aandachtstekortstoornis/hyperactiviteitstoornis (ADHD)? Of misschien Aandachtstekortstoornis (TOEVOEGEN)?

Wat is het verschil tussen ADD en ADHD?

Veel mensen gebruiken de term om hetzelfde te betekenen, in sommige contexten kan het waar zijn, maar niet altijd zo. ADD is een vorm van ADHD die niet gepaard gaat met constante beweging en rusteloosheid. De grenzen zijn echter inderdaad vervaagd. In 1994 besloten artsen dat alle soorten aandachtsstoornis verwezen naar Als aandachtstekortstoornis/hyperactiviteitsstoornis. Ook als het kind niet hyperactief is. Welke term geschikt is, hangt af van de specifieke symptomen van uw kind en van de diagnose van de arts. Daarom is het belangrijk om met een ervaren zorgverlener te praten om ervoor te zorgen dat uw kind de juiste diagnose krijgt.

Dagdromen of rusteloos?

ADHD is een hersenaandoening. Deze aandoening kan invloed hebben op de dagelijkse activiteiten van uw kind thuis en op school. Kinderen met ADHD hebben meestal moeite om op te letten en hun gedrag te beheersen, en zijn soms hyperactief. Voordat u door een arts wordt gediagnosticeerd, is het belangrijk dat u aandacht besteedt aan de symptomen bij uw kind. Hier zijn ADHD-punten die u kunnen helpen het vroeg te herkennen:

1. Gebrek aan aandacht 

   Omvat desorganisatie, onopgeloste problemen, vaak dagdromen en niet opletten wanneer iemand rechtstreeks spreekt

2. Impulsief

   Omvat plotselinge beslissingen zonder na te denken over de schade op de lange termijn. Ze handelen snel om beloond te worden, waarbij ze vaak leraren, vrienden en familie lastigvallen

3. Hyperactief 

   Omvat kronkelen, friemelen, tikken, praten en constant rondlopen, vooral in situaties die dat niet zouden moeten zijn

In principe verdelen professionals deze psychiatrische aandoeningen in drie soorten:

• ADHD vooral onoplettendheid (ADD)
• ADHD is voornamelijk impulsief-hyperactiviteit
• Gecombineerde ADHD

De diagnose van uw kind hangt af van de specifieke symptomen.

ADHD vooral onoplettendheid (ADD)

Kinderen met deze aandoening zijn niet hyperactief. Ze hebben niet zoveel energie als bij kinderen met ADHD. In feite zijn kinderen met ADD vaak verlegen of 'in hun eigen wereld'. ADD wordt gediagnosticeerd bij kinderen die jonger zijn dan 16 jaar en zes of meer symptomen van onoplettendheid hebben. Deze symptomen zijn onder meer:

• Moeite met opletten (gemakkelijk afgeleid)
• Heeft een hekel aan en heeft de neiging om veel taken te vermijden (zoals huiswerk)
• Moeite met huiswerk maken op school, thuis, zelfs tijdens het spelen
• Onregelmatig en vatbaar voor vergeetachtigheid
• Niet luisteren als er tegen je wordt gesproken
• Geen aandacht voor details
• Vaak verliezen
• Maakt vaak onzorgvuldigheid
• Moeite met het volgen van instructies

Kinderen met dit ADHD-subtype kunnen een verkeerde diagnose stellen en worden aangezien voor dagdromen.

ADHD heeft de neiging hyperactief-impulsief te zijn

Kinderen met dit type ADHD hebben veel energie en bewegen veel, wat vaak problemen geeft. Deze aandoening kan worden gediagnosticeerd bij kinderen jonger dan 16 jaar met 6 of meer symptomen van hyperactiviteit/impulsiviteit gedurende ten minste 6 maanden. Symptomen zijn onder meer:

• Antwoord direct voordat de vraag is afgelopen
• Irriteerd vaak anderen
• Moeite met wachten op beurt
• veel praten
• Rusteloos, tikkend en kronkelend
• Op het verkeerde moment staan
• Rennen of klimmen wanneer dat niet mag
• Kan niet stil spelen

Gecombineerde ADHD

Kinderen met gecombineerde ADHD hebben symptomen van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit. Als een kind zes of meer symptomen van elk type ADHD tegelijk heeft, spreekt men van gecombineerde ADHD. Van gecombineerde ADHD is bekend dat het optreedt als gevolg van verschillende risicofactoren, zoals:

• erfelijkheidsfactor
• Blootstelling aan toxines tijdens de zwangerschap
• Letsel aan de hersenen
• Gebruik van alcohol en sigaretten tijdens de zwangerschap
• Baby's geboren met een laag gewicht of prematuur
• Geslacht

Tot nu toe is er geen enkele onderzoeksmethode die ADHD specifiek kan diagnosticeren. Over het algemeen zal de arts echter controleren of er zes of meer van elk type symptomen zijn van gebrek aan focus, hyperactiviteit en impulsiviteit die het kind ervaart. Om een ​​preciezere diagnose van het type ADHD te krijgen, is het dus het beste om uw kind voor overleg naar een arts te brengen.