cultureaftercomputation.com

Anodontie is een zeldzame genetische aandoening waarbij baby's nooit tandjes krijgen. Medisch gezien is deze aandoening soms ook bekend als: aangeboren ontbrekende tanden. Dit fenomeen is natuurlijk anders dan het verlies van tanden door letsel of tandheelkundige en mondgezondheidsproblemen. Verder kan anodontie voorkomen in melktanden en blijvende tanden. Soms zijn er ook personen die gedeeltelijke anodontie ervaren. Dat wil zeggen, de tanden verschijnen slechts gedeeltelijk.

Oorzaken van anodontie

Anodontie is een erfelijke genetische afwijking. Het is niet met zekerheid bekend welk type gen deze aandoening veroorzaakt. Er wordt in ieder geval gedacht dat verschillende genen geassocieerd zijn met deze aandoening, namelijk EDA, EDAR en EDARADD. Afhankelijk van het betrokken gen wordt deze genetische aandoening bepaald door de dubbele status van het gen. Het ene gen van de vader, het andere van de moeder. Dit risico is hetzelfde voor meisjes en jongens. Bovendien hebben ouders met bloedverwanten met de aandoening anodontia meer kans om hetzelfde abnormale gen te dragen. Anodontie wordt echter meestal geassocieerd met ectodermale dysplasie (ED). ED wordt gekenmerkt door defecten in twee of meer ectodermale structuren zoals haar, tanden, nagels en zweetklieren. Enkele van de symptomen die mensen met deze genetische aandoening ervaren, zijn:

• Alopecia (kaalheid)
• Weinig zweetklieren
• hazenlip
• Verlies van nagels

In zeldzamere gevallen kan anodontie alleen voorkomen zonder ectodermale dysplasie. De oorzaak van het optreden is een genetische mutatie die niet met zekerheid bekend is.

Hoe wordt het gediagnosticeerd?

Over het algemeen zullen artsen een baby met anodontie diagnosticeren als geen van de tanden groeit totdat hij 13 maanden oud is. Daarnaast kan er ook verdenking ontstaan ​​wanneer het kind pas vanaf 10 jaar een blijvend gebit heeft. Als dit gebeurt, zal de tandarts een röntgenfoto gebruiken om de toestand van de tanden in het tandvlees te controleren. Want in sommige gevallen zijn er ook baby's die langer tandjes krijgen dan baby's van hun leeftijd. De resultaten van deze röntgenfoto zijn de leidraad voor de arts bij het stellen van een diagnose. Als u geen groeiende tanden ziet, heeft uw baby waarschijnlijk anodontie.

Behandeling van anodontie

In het algemeen kan anodontie in alle tanden of slechts gedeeltelijk voorkomen. Wanneer een persoon slechts gedeeltelijke anodontie heeft, staat dit bekend als: gedeeltelijk anodontie. Er zijn twee soorten gevallen van gedeeltelijke anodontie, namelijk: hypodontie die optreedt wanneer één tot vijf blijvende tanden niet doorkomen. Ten tweede zijn er oligodontie die optreedt wanneer meer dan zes permanente tanden niet doorkomen. Er is geen manier om de tanden te stimuleren om te groeien in gevallen van anodontie. Er zijn echter verschillende manieren om een ​​kunstgebit toe te voegen om eten en spreken gemakkelijker te maken, waaronder:

• Uitneembaar kunstgebit

Ook wel genoemd kunstgebit, Dit zijn uitneembare prothesen die echte tanden vervangen. Dit is het meest effectieve type behandeling voor volledige anodontie. Meestal kan deze behandelmethode worden aangeboden wanneer het kind drie jaar oud wordt.

• tandheelkundige bruggen

Anders dan kunstgebitten, tandheelkundige bruggen kan niet worden verwijderd omdat het de lege holte vult vanwege niet-groeiende tanden. Dit is een behandelingsaanbeveling voor diegenen die slechts een paar tanden hebben die niet groeien.

• implantaat

Methode tandheelkundige implantaten Dit wordt gedaan door de wortel van de prothese aan de kaak toe te voegen, zodat deze de prothese goed kan ondersteunen. Dit type behandeling lijkt en voelt veel als echte tanden. De meeste gevallen van volledige en gedeeltelijke anodontie komen voor bij blijvende tanden. Ouders moeten achterdochtig zijn over de mogelijkheid dat dit gebeurt als het kind geen blijvende tanden heeft tot de leeftijd van 12-14 jaar. [[Gerelateerd artikel]]

Aantekeningen van SehatQ

Kinderen met anodontie kunnen moeite hebben met praten en eten. Ondersteuningssysteem De naasten, vooral van de familie, moeten het kind helpen en assisteren bij het omgaan met deze aandoening terwijl het niet is behandeld. Niet minder belangrijk, als deze aandoening gelijktijdig optreedt met ectodermale dysplasie, zullen de symptomen zeker toenemen. Klachten kunnen optreden met betrekking tot haar, nagels, huid en zweetklieren. Wat de oorzaak ook is, het goede nieuws is dat anodontie kan worden behandeld met een kunstgebit, tandheelkundige bruggen, of implantaten. Daarnaast kan er ook therapie gegeven worden vanuit een combinatie van kindertandartsen en specialisten orthodontist en prosthodontie. Voor verdere discussie over wanneer een kind kan worden verdacht van anodontie, vraag het rechtstreeks aan de dokter in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op App Store en Google Play.