Wil je de intelligentie van kinderen optimaliseren? Begrijp het concept van hersenplasticiteit!

Als het gaat om de intelligentie van kinderen, moeten we eerst hun percepties gelijkstellen. Wat voor soort kind wordt als intelligent beschouwd? Slim in wiskunde? Of goed in techniek? Er zijn verschillende soorten intelligentie. Er zijn kinderen die goed kunnen schilderen, er zijn kinderen die goed kunnen muziek maken, er zijn kinderen die goed kunnen rekenen, er zijn ook kinderen die goed zijn in sport. Van allemaal, welke is de slimste? Er is geen enkele. Allemaal even slim. Albert Einstein was niet slimmer dan Jack Ma. Jack Ma was niet slimmer dan Michael Jackson. Michael Jackson, niet slimmer dan Albert Einstein. Ze zijn allebei intelligent, alleen op verschillende gebieden.

Profiteer van de plasticiteit van de hersenen om het potentieel van kinderen te maximaliseren

Hoe meer verbindingen er zijn met zenuwcellen in de hersenen, hoe slimmer het kind is.Toen mij werd gevraagd, hoe maak ik mijn kind slim en intelligent? Ik stel altijd eerst bovenstaande vraag. Vervolgens introduceer ik het concept van hersenplasticiteit. Het concept van hersenplasticiteit is nauw verwant aan het principe van de hersenen en het principe van leren. Zoals de naam al aangeeft, plasticiteit, verklaart het concept van hersenplasticiteit dat het menselijk brein een flexibel orgaan is en kan blijven groeien, zolang het continu wordt gestimuleerd. Wanneer de hersenen worden gestimuleerd, worden de neuronen of zenuwcellen die erin zitten met elkaar verbonden. Hoe meer neuronverbindingen, hoe intelligenter het kind zal zijn. Dus de volgende vraag, hoe de zenuwcellen verbonden te houden? Naast stimulatie zijn er ook factoren van voedingsinname en ervaringen die kinderen voelen.

De intelligentie van kinderen kan van jongs af aan worden gestimuleerd

Activiteiten zoals leren en spelen kunnen de intelligentie van kinderen stimuleren.Brainplasticiteit bestaat niet alleen bij kinderen. Dit hersenvermogen zal blijven bestaan ​​tot we volwassen zijn, zelfs oud. Het is dus niet waar als er een veronderstelling is dat wanneer we een bepaalde leeftijd ingaan, we het moeilijk zullen vinden om nieuwe dingen te leren. Toch zal de plasticiteit van de hersenen op bepaalde leeftijden zijn hoogtepunt bereiken. Die leeftijd ligt in de eerste 1000 dagen van het leven. De eerste duizend levensdagen worden geteld vanaf het moment dat de baby in de baarmoeder is. Op zijn best zijn de hersenen het meest "flexibel" en het gemakkelijkst te trainen. Dan, na de eerste 1000 levensdagen te hebben doorlopen, zal de piek van de plasticiteit van de hersenen opnieuw optreden op de leeftijd van zes jaar. Maar wanneer de leeftijd van 14 jaar wordt bereikt, zullen de hersenen natuurlijk de neuronen vernietigen die nooit zijn gestimuleerd. Om ervoor te zorgen dat de neuronen in de hersenen van de kleine geprikkeld kunnen blijven worden, wordt geadviseerd om ervoor te zorgen dat het kind activiteiten doet zoals spelen, studeren, lezen en omgaan met andere mensen. [[gerelateerde-artikel]] Het meest effectieve leren is leren door de verschillende zintuigen in het lichaam aan te spreken. Dat wil zeggen, leren terwijl je de zintuigen van aanraking, gehoor, lichaamsbeweging of zelfs geur traint. Stimuleren kan overal, zowel thuis als op school. Daarom is de rol van ouders bij het opbouwen van de intelligentie van kinderen erg groot. Onthoud dat neuronen ook met elkaar kunnen worden verbonden als het kind verschillende ervaringen heeft. Laat het kind daarom verschillende dingen proberen die hij wil, zolang hij zich maar gelukkig voelt en natuurlijk geen kwaad doet. Laat hem waardevolle ervaringen opdoen. Stel je voor dat tot de leeftijd van 14 jaar de hersenen van het kind nooit werden gestimuleerd. Dus de meeste neuronverbindingen in zijn hersenen zullen op natuurlijke wijze worden vernietigd. In feite is een intelligent kind een kind met veel neuronverbindingen in zijn hersenen.

Hersenplasticiteit kan ook worden gestimuleerd door negatieve dingen

Door negatieve stimulatie raken kinderen ook gewend aan negatief gedrag.De verbinding van zenuwcellen in de hersenen kun je je voorstellen als een kruispunt van wegen. Er zijn wegen die naar links gaan, er zijn wegen die naar rechts gaan. Een weg die naar links draait, is bijvoorbeeld een negatieve weg en een weg die naar rechts draait, is een positieve weg. Als de hersenen gewend zijn om gestimuleerd te worden om positieve dingen te doen, zoals een boek lezen, vroeg opstaan, dan sporten en een gezond en voedzaam ontbijt, wordt dit een patroon, een gewoonte. De weg die naar rechts draait, wordt dus nog steeds gepasseerd. Als de weg die naar rechts draait altijd wordt gebruikt, wat gebeurt er dan met de weg die naar links draait? De weg wordt afgesloten omdat deze nooit wordt gebruikt. Neuronen, paden die naar links draaien, zullen van nature instorten, omdat ze nooit worden gestimuleerd. Dus de positieve stimulatie hierboven, die zal blijven gebeuren omdat het een gewoonte is geworden. Maar je moet ook voorzichtig zijn, want andersom geldt dit concept ook. Als kinderen negatieve prikkels mogen blijven ondergaan, zoals laat opstaan, lui zijn, gewend zijn te laat te komen, gewend raken aan het uitstellen van werk, dan worden deze dingen patronen en gewoontes. In dit geval zal de weg die naar links afbuigt er altijd zijn, terwijl de weg die naar rechts afbuigt zal worden afgesloten omdat deze nooit is gestimuleerd. Nieuwe gewoontes kunnen natuurlijk altijd gemaakt worden. Zolang het consequent wordt gedaan, zullen nieuwe paden worden gevormd en zullen neuronen opnieuw worden verbonden. Auteur:Hanlie Muliani, M.Psi

SOA Klinisch psycholoog - Ouderschap en onderwijs


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found