Inzicht in trombolytische therapie bij de behandeling van beroerte- en bloedstollingsproblemen
Trombolyse of trombolytische therapie is een procedure waarbij geneesmiddelen worden gebruikt om gevaarlijke bloedstolsels in de bloedvaten te verbreken of op te lossen. Trombolytische therapie kan ook dienen om de bloedstroom te verhogen en weefsel- en orgaanschade te voorkomen. Bloedstolsels zijn een belangrijke oorzaak van hartaanvallen en beroertes. Trombolytische therapie is aanwezig als één oplossing, met behulp van geneesmiddelen die zijn goedgekeurd voor de spoedbehandeling van beroerte en hartaanval. Geneesmiddelen die vaak worden gebruikt bij trombolytische therapie zijn weefselplasminogeenactivator (tPA). Trombolytica moeten ook worden gegeven aan patiënten met een hartaanval of beroerte binnen de eerste 30 minuten na aankomst in het ziekenhuis voor verdere behandeling.
Soorten trombolytische therapie
Er zijn verschillende soorten trombolytica, ook wel bloedstolsels genoemd, die vaak worden gebruikt, waaronder:- t-PA (een klasse geneesmiddelen die Activase bevat)
- Eminase (anistreplase)
- Retavase (reteplase)
- Abbokinase, kinlytisch (rokinase)
- Streptase (streptokinase, cabikinase)
- TNKase (tenecteplase)
- De arts kan via de katheter stollingsremmende medicatie in het te richten gebied injecteren.
- De arts kan een langere katheter in de ader inbrengen en deze in de buurt van de plaats van het bloedstolsel leiden om het geneesmiddel daar direct af te geven.
- kleine sukkel
- Roterend apparaat
- Vloeistofstraal met hoge snelheid
- Apparaatechografie.
Trombolytische therapie voor beroerte
De meeste beroertes worden veroorzaakt door een bloedstolsel dat van een bloedvat in een ander gebied naar een bloedvat in de hersenen gaat. Deze bloedstolsels blokkeren vervolgens de bloedtoevoer naar het aangetaste deel van de hersenen. Trombolytische therapie kan worden gebruikt bij patiënten met een ischemische beroerte om bloedstolsels snel op te lossen. De toediening van trombolytica binnen 3 uur na de eerste beroerte wordt geacht de schade en invaliditeit als gevolg van een beroerte te helpen minimaliseren. Niet alle patiënten met een beroerte kunnen echter trombolytische therapie ondergaan. De beslissing om trombolytica te geven wordt over het algemeen genomen door artsen op basis van:- medische geschiedenis
- Fysiek onderzoek
- CT scannen hersenen om er zeker van te zijn dat er geen bloeding is.
Mogelijke bijwerkingen van trombolytische therapie
Trombolytische therapie is veilig en effectief. Er zijn echter mogelijke trombolytische bijwerkingen waardoor deze therapie voor sommige mensen niet wordt aanbevolen.1. Verhoogde bloeding
Het meest voorkomende risico van trombolytische therapie is bloeding. Mogelijke bijwerkingen Bij ongeveer 25 procent van de patiënten kan een lichte bloeding van het tandvlees of de neus optreden. Ondertussen kan het potentieel voor hersenbloeding optreden bij ongeveer 1 procent van de patiënten. Trombolytische therapie kan ook het risico op bloedingen verhogen bij patiënten die bloedverdunnende medicijnen gebruiken of bij patiënten met de volgende aandoeningen:- Ernstige hoge bloeddruk
- Actieve bloeding of ernstig bloedverlies
- Hemorragische beroerte door een bloeding in de hersenen
- Ernstige nierziekte
- Onlangs geopereerd.
2. Infectie
Trombolytische therapie kan ook een infectie veroorzaken, hoewel het risico relatief klein is (minder dan 1 op 1000).3. Allergieën
Allergieën na het ontvangen van trombolytische therapie kunnen ook optreden als gevolg van gevoeligheid voor kleurstoffen die nodig kunnen zijn voor beeldvorming tijdens het therapieproces.4. Andere mogelijke bijwerkingen
Trombolytische therapie kan ook een aantal andere bijwerkingen veroorzaken, zoals:- Schade aan bloedvaten
- Migratie van bloedstolsels naar andere delen van het vaatstelsel
- Kneuzingen of bloedingen op de toegankelijke plaats ervaren
- Nierbeschadiging bij mensen met diabetes of die eerder een nierziekte hebben gehad