Tetanus-toxoïdvaccin kan u beschermen tegen tetanus
Tetanustoxoïde bevat een toxine dat is afgezwakt met formaldehyde, zodat het niet langer gevaarlijk is. Deze stof wordt gebruikt als actieve immunisatie na een verwonding en als primaire preventie van tetanus in de vorm van vaccinatie. Er zijn twee soorten toxoïden beschikbaar, namelijk vloeibare toxoïden en adsorptietoxoïden (precipitaten van aluminiumzout). Beide hebben hetzelfde potentieel om seroconversie (ontwikkeling van antilichamen in serum als gevolg van immunisatie) in het lichaam te creëren. Adsorptietoxoïden worden echter vaker gebruikt vanwege de hogere respons op antitoxineniveaus en gaan langer mee dan vloeibare toxoïden.
Tetanustoxoïd toedienen bij een blessure
Tetanustoxoïd wordt aan alle soorten wonden gegeven als u nog nooit een vaccinatie heeft gehad of als u minder heeft gekregen dan de vereiste dosis, namelijk 3 doses. Als u in minder dan 5 jaar met het laatste vaccin meer dan drie tetanusvaccinaties heeft gekregen, wordt tetanustoxoïd alleen gegeven als u de volgende soorten wonden heeft:- Wonden zijn verontreinigd met aarde, uitwerpselen en speeksel
- steekwond
- Schotwonden
- Ongevallen met open wonden
- brandwonden
- bevriezing
Toediening van tetanustoxoïdvaccin
In Indonesië wordt tetanustoxoïde gegeven in de vorm van het DTP-HB-HiB-vaccin, een gecombineerd vaccin dat preventie biedt tegen difterie, tetanus, kinkhoest, hepatitis B en andere infecties. Haemophilus influenzae B. Dit vaccin wordt bij oudere baby's in het bovenbeen of de arm geïnjecteerd. Vaccinatie met tetanustoxoïde wordt gegeven vanaf de leeftijd van 6 weken. Volgens de aanbevelingen van IDAI wordt aanbevolen dit vaccin te geven op de leeftijd van 2, 3 en 4 maanden als DTPw wordt toegediend, en op de leeftijd van 2, 4 en 6 maanden als het vaccin DTPa krijgt. Dit vaccin kan niet worden gegeven aan kinderen met epileptische aanvallen, neurologische aandoeningen of hersenaandoeningen bij pasgeborenen. Een studie bij de NCBI stelde dat twee doses tetanustoxoïd-immunisatie, gegeven ten minste 4 weken, significante resultaten zullen opleveren bij het verminderen van het risico op neonatale tetanussterfte. Bijwerkingen die kunnen worden veroorzaakt zijn lokale reacties op de injectieplaats in de vorm van zwelling, pijn en roodheid. Bovendien kan het in de meeste gevallen gepaard gaan met koorts. Over het algemeen krijgt u koortsverlagende medicatie om te anticiperen op het optreden van koorts. Bij ernstige reacties kan er hoge koorts zijn, wordt het kind kieskeurig en huilt het met een hoge stem. Dit kan optreden binnen 24 uur na toediening. [[gerelateerde artikelen]] Als er bijwerkingen optreden, zijn de acties die u als ouder kunt ondernemen als volgt:- Geef meer te drinken (moedermelk of vruchtensap)
- Draag lichte kleding als je koorts hebt
- Comprimeer de injectieplaats met koud water
- Als u koorts heeft, geef dan paracetamol in een dosis die past bij uw lichaamsgewicht
- Baby's kunnen een bad nemen of gewoon afvegen met warm water
- Als de reactie ernstig is en aanhoudt, moet u met uw kind naar de dokter gaan.
