cultureaftercomputation.com

Er zijn veel mythen of tradities die worden nageleefd bij het helpen van iemand die een aanval heeft. Ze zijn echter niet allemaal waar. Jezelf wapenen met kennis over het beheersen van aanvallen is erg belangrijk, net als nooit iets in de mond van de patiënt stoppen. De belangrijkste vereiste is dat u niet in paniek raakt als u mensen om u heen een aanval ziet krijgen. De meeste aanvallen zullen niet lang duren, sommige zelfs maar 20 seconden, zoals petit mal bij kinderen. Schreeuwen of schudden met het lichaam van een stuiptrekkend persoon is ook niet nodig omdat het niet helpt.

De juiste manier om met aanvallen om te gaan

Wanneer u iemand een aanval ziet krijgen, is het de taak van de mensen om u heen om ervoor te zorgen dat er geen risico is op letsel of ernstige problemen. De stadia van hoe om te gaan met aanvallen zijn goed volgens de aanwijzingen Nationaal Instituut voor Neurologische Aandoeningen en Beroertes is:

1. Rol de stuiptrekkende persoon opzij om het risico van verstikking in het speeksel te voorkomen
2. Zet een voetstuk op het hoofd van een stuiptrekkend persoon
3. Maak de kraag los zodat u vrijer kunt ademen
4. Pak langzaam je kaak vast en kantel je hoofd omhoog om de luchtweg te openen
5. Beperk de beweging van een persoon die een aanval heeft niet, tenzij de locatie van het incident behoorlijk gevaarlijk is, zoals aan de rand van een zwembad of trap
6. Stop geen voorwerpen in uw mond (drugs, vaste voorwerpen, water) omdat er gevaar voor verstikking bestaat. Mensen met epileptische aanvallen kunnen hun eigen tong bijten is een mythe.
7. Houd scherpe voorwerpen in de buurt van mensen die een aanval hebben
8. Bereken de duur van de aanval, de symptomen en vertel het medisch personeel wanneer het aankomt
9. Blijf naast de persoon die de aanval heeft totdat deze afneemt
10. Blijf kalm
11. Schreeuw of schud niet met het lichaam van een stuiptrekkend persoon, want het helpt niets
12. Vraag mensen om je heen om je de ruimte te geven en niet te "kijken" wat er gebeurt
13. Vraag na het verdwijnen van de aanval welke hulp u nodig heeft of met wie u contact kunt opnemen

Wanneer wordt de situatie een noodsituatie genoemd?

In feite hebben niet alle aanvallen onmiddellijke medische aandacht nodig. In bepaalde omstandigheden is het echter noodzakelijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen, vooral als de persoon die de aanval krijgt:

• Zwanger
• Lijdt aan diabetes
• Activiteiten aan het zwembad of aan het water
• Duurt meer dan 5 minuten
• Bewusteloos nadat de aanval is afgenomen
• Stop met ademen nadat de spasmen zijn verdwenen
• Hoge koorts hebben
• Aanhoudende naschokken hebben
• Jezelf pijn doen
• Voor het eerst een aanval krijgen

Controleer ook of de persoon met een aanval een medische identificatiekaart bij zich heeft of een speciale armband draagt ​​die een geschiedenis van aanvallen identificeert. [[Gerelateerd artikel]]

Waarom komen aanvallen voor?

Toevallen of epilepsie treden op omdat er een probleem is met de hersenactiviteit. Er zijn veel verschillende soorten aanvallen, waarvan het belangrijkste symptoom onvoorspelbare repetitieve bewegingen zijn. Bij klassieke aanvallen is de medische term: gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen. Bovendien kunnen aanvallen ook herhaaldelijk voorkomen, zelfs zonder een trigger. Het type trigger kan te wijten zijn aan blootstelling aan giftige stoffen, trauma aan het hoofd of het gebruik van gevaarlijke medicijnen. De meeste mensen die epileptische aanvallen krijgen, kennen hun toestand heel goed. Sommigen nemen routinematig medicijnen om de symptomen onder controle te houden of ondergaan bepaalde dieettherapie. Ongeacht of de aanvallen van een persoon dringende medische hulp vereisen of niet, houd een register bij van de symptomen die optreden en hun duur. Als de aanval plaatsvindt op straat of in een gevaarlijke omgeving, houd de persoon die de aanval ervaart dan zo ver mogelijk weg. [[Gerelateerd artikel]]

Aantekeningen van SehatQ

Door de tijd en andere kenmerken vast te leggen van wanneer een persoon een aanval heeft, kan de arts de juiste behandelingsstappen bepalen. Houd tijdens het wachten op medische hulp de omgeving van de persoon met een aanval zo veilig mogelijk.