Wil je helpen met gewrichtsontwrichting? Probeer het op deze manier!
Gewrichtsdislocatie is een aandoening waarbij de botten waaruit het gewricht bestaat, van hun normale positie verschuiven. Deze verschuiving kan optreden wanneer het gewricht onder zeer sterke druk staat, bijvoorbeeld tijdens een blessure. Soms verschuift het bot niet volledig, maar komt slechts een deel van het bot uit het gewricht. Deze aandoening staat bekend als subluxatie. Deze aandoening kan chronisch worden en u zult pijn voelen totdat het bot terugkeert naar zijn normale positie. Symptomen die optreden kunnen pijn, tekenen van ontsteking en misvorming zijn. Het wordt niet alleen gevonden in gewrichtsdislocaties. Ligamentscheuren, tendinitis en fracturen kunnen ook soortgelijke symptomen veroorzaken. Bij tendinitis en ligamentische scheuren is er echter over het algemeen geen benige misvorming.
Eerste hulp bij gewrichtsdislocatie
Als u een gewrichtsdislocatie vermoedt, is de eerste hulp die kan worden gedaan, onmiddellijk hulp zoeken, vooral als de verwonding ernstig is of het hoofd, de nek en de wervelkolom beïnvloedt. Of als er een open wond is, bloeding die niet stopt met druk, verlies van gevoel en koud gevoel in het geblesseerde gebied. Als er een bloeding optreedt, gebruik dan een schone doek en oefen druk uit op het gebied totdat het bloeden stopt. Als u echter een botuitsteeksel ziet, vermijd het aanraken of proberen het bot terug te brengen naar zijn vorige positie. Pogingen om ontwricht bot te herstellen, kunnen schade aan bloedvaten, spieren, ligamenten en zenuwen veroorzaken als ze niet worden uitgevoerd door medische professionals. U kunt een koud kompres aanbrengen met een ijsblokje bedekt met een handdoek. Dit kan helpen de zwelling te verminderen en ontstekingen rond het ontwrichte gewricht te verlichten. Bovendien is elevatie ook nuttig om zwelling te verminderen. Vermijd het verplaatsen van het geblesseerde gebied. Beweging dreigt de dislocatie die optreedt te verergeren. Pijnstillers, zoals ibuprofen en paracetamol, kunnen worden gegeven om pijn en ontsteking te verminderen. [[Gerelateerd artikel]] Doktersonderzoek en behandeling bij gewrichtsdislocatie
Symptomen die u ervaart van een ontwricht gewricht kunnen een breuk, een gescheurde ligament of een spierblessure nabootsen. Om de aanwezigheid van een gewrichtsdislocatie of -fractuur te bevestigen, kan een röntgenfoto worden gemaakt op het geblesseerde gebied. Door middel van röntgenfoto's is duidelijk het ontwrichte bot of de aan- of afwezigheid van een fractuur te zien. De zwakte van röntgenonderzoek is dat het niet kan detecteren of het letsel betrekking heeft op beschadiging van zacht weefsel rond het ontwrichte gewricht, bijvoorbeeld in de toestand van een gescheurde ligament. Als de arts dit vermoedt, wordt er een MRI gemaakt. Na bevestiging van de toestand van het letsel door middel van een onderzoek, zal de arts het behandelen volgens de ernst en locatie van de dislocatie. Mogelijke behandelingen zijn onder meer: 1. Reductie:
De arts zal proberen langzaam te manoeuvreren om het ontwrichte bot te herstellen. Als u hevige pijn ervaart, kan voorafgaand aan de reductieprocedure een plaatselijke verdoving worden gegeven. Bij kinderen of bij bepaalde aandoeningen kan ook algemene anesthesie nodig zijn. 2. Immobilisatie
Immobilisatie wordt gedaan nadat de botpositie is teruggebracht naar zijn normale positie. De arts zal gedurende enkele weken een cast of mitella plaatsen. Hoe lang het duurt, hangt af van de locatie van het betreffende gewricht en de schade aan bloedvaten, zenuwen en omliggend weefsel. 3. Bediening:
Artsen kunnen een operatie aanbevelen als pogingen om het bot terug te brengen naar zijn normale positie niet succesvol zijn, de dislocatie schade aan bloedvaten of zenuwen veroorzaakt, of de dislocatie botbeschadiging, spierscheuren of ligamenten veroorzaakt die moeten worden gerepareerd. Bovendien kan een operatie worden uitgevoerd bij herhaalde dislocaties. 4. Revalidatie
Het revalidatieprogramma begint nadat het gipsverband of de mitella is verwijderd. Revalidatie wordt in fasen uitgevoerd, afhankelijk van het vermogen van de patiënt. Deze actie is belangrijk om de gewrichtsruimte te herstellen na het ervaren van gewrichtsdislocatie. Spierkracht kan ook worden hersteld na het doen van revalidatie.
