De stadia en methoden van drugsrehabilitatie begrijpen

Rehabilitatiemogelijkheden worden vaak gekozen door drugsverslaafden en illegale drugs (drugs) wanneer ze worden gepakt door de politie. Wat zijn de stadia die verslaafden moeten doorlopen bij de rehabilitatie van drugs?

Kunnen drugsverslaafden worden hersteld met revalidatie?

Rehabilitatie is het herstel naar de oude positie (staat, goede naam). Revalidatie kan ook worden gedefinieerd als een manier om een ​​persoon te helpen herstellen van een chronische ziekte, zowel fysiek als psychisch. Het proces van drugsrehabilitatie is niet eenvoudig. Drugsverslaving is een chronische ziekte waarbij de persoon niet binnen enkele dagen onmiddellijk kan stoppen met het gebruik van illegale drugs. In de meeste gevallen moeten verslaafden op lange termijn een afkickbehandeling ondergaan. Vanaf het beginstadium (ontgifting) tot de genezing van de verslaving, duurt het bij verslaafden doorgaans minimaal 28 dagen tot 1 jaar, afhankelijk van de ernst van de verslaving aan de reactie van het lichaam van de patiënt op de behandeling. In principe is drugsrehabilitatie niet alleen bedoeld om gebruikers te laten stoppen met het gebruik van drugs. Rehabilitatie heeft ook tot doel ervoor te zorgen dat de persoon voor het leven drugsvrij is en terugkeert naar het doen van productieve dingen binnen het gezin en de omgeving.

Wat zijn de stadia van drugsrehabilitatie?

Bij medische revalidatie worden drugsverslaafden geplaatst in revalidatiecentra van BNN, zoals in Lido (Unitra Campus), Baddoka (Makassar) of Samarinda. Bij BNN ondergaat elke drugsverslaafde drie fasen van drugsrehabilitatie, namelijk:

1. Medische revalidatie (ontgifting)

In dit stadium worden drugsverslaafden onderzocht op hun gezondheidstoestand, zowel fysiek als mentaal. Na de beoordeling beslist de arts welk middel de verslaafde krijgt om de ontwenningsverschijnselen waaraan hij lijdt te verminderen. Het toedienen van de drug zelf zal afhangen van het type drug, de ernst of ernst van de verslaving die de verslaafde ervaart. Een van de ontgiftingsmethoden die vaak in Indonesië worden gebruikt, is: koude kalkoen. Deze methode wordt gedaan door de verslaafde in een ontwenningsperiode te houden zonder bepaalde medicijnen te geven. Nadat ze niet langer de leiding hebben, worden drugsverslaafden uit hun kamers verwijderd en vervolgens opgenomen in counselingsessies (niet-medische revalidatie). Deze methode wordt ook veel gebruikt door revalidatiecentra die prioriteit geven aan een religieuze benadering in hun ontgiftingsfase.

2. Niet-medische revalidatie

Verslaafden zijn bijvoorbeeld verplicht deel te nemen aan het rehabilitatieprogramma dat is gestart therapeutische gemeenschappen (TC), 12 stappen, religieuze benaderingen en andere. In het TC-programma worden drugsverslaafden bijvoorbeeld geleerd zichzelf te leren kennen via vijf gebieden van persoonlijkheidsontwikkeling, namelijk gedragsbeheersing, emotioneel/psychologisch, intellectueel en spiritueel, onderwijs en het vermogen om drugsvrij te blijven. TC wordt gedaan door drugsverslaafden binnen 6-12 maanden in de gemeenschap te plaatsen.

3. Bouw verder (nazorg)

Na 'gediplomeerd' te zijn verklaard, kunnen drugsverslaafden terugkeren in de samenleving en hun activiteiten gewoon uitoefenen. Hij zal echter nog steeds onder toezicht staan ​​van de National Narcotics Agency om ervoor te zorgen dat de verslaafde volledig is hersteld van zijn afhankelijkheid van drugs.

Verschillende methoden van drugsrehabilitatie in Indonesië

Volgens de BNN-website zijn er verschillende methoden voor drugsrehabilitatie die in Indonesië kunnen worden gebruikt, waaronder:
  • Koude kalkoen

Koude kalkoen is een drugsrehabilitatiemethode die wordt uitgevoerd door het gebruik van drugs of verslavende middelen direct te stoppen. Een van de oudste methoden van drugsrehabilitatie vereist dat verslaafden worden opgesloten in een ontwenningsperiode zonder drugs te geven. Als de symptomen van verslaving zijn verdwenen, kunnen verslaafden worden opgenomen in counselingsessies (niet-medische revalidatie). Deze drugsrehabilitatiemethode wordt vaak gebruikt door verschillende revalidatiecentra met een religieuze benadering in hun ontwenningsfase.
  • Opioïde substitutietherapie

Substitutietherapie opioïden is een therapie die alleen wordt uitgevoerd bij patiënten die afhankelijk zijn van heroïne (opioda). Voor hardcore opioïdenverslaafden (gebruikers van opioïden in de vorm van injecties al jaren) ervaren zij meestal chronische terugvallen waardoor zij meerdere keren verslavingstherapie moeten ondergaan. De behoefte aan heroïne (illegale verdovende middelen) kan worden vervangen door legale verdovende middelen als ontgiftingsdrug. Natuurlijk worden deze medicijnen gegeven volgens de dosis die de verslaafde nodig heeft. Geleidelijk zal de dosis worden verlaagd.
  • Therapeutische gemeenschap

Therapeutische gemeenschap is een van de rehabilitatiemethoden voor drugsverslaafden die in de jaren vijftig in de Verenigde Staten is ingevoerd. Het doel is om verslaafden te helpen terugkeren naar de samenleving en een productief leven te leiden. Dat waren de verschillende methoden of programma's voor drugsrehabilitatie die in Indonesië werden uitgevoerd. [[Gerelateerd artikel]]

Voorkomen terugval (recidiverend)

Na te zijn verklaard na een drugsrehabilitatie, is de volgende strijd van de ex-verslaafde ervoor te zorgen dat hij niet opnieuw terugvalt. De reden is dat drugsmisbruik de hersenfunctie verandert en de wens kan opwekken om bepaalde stoffen in de hersenen te consumeren. Het is van cruciaal belang voor verslaafden die drugsrehabilitatie ondergaan om deze triggers te herkennen, te vermijden en ermee om te gaan wanneer ze het revalidatiecentrum verlaten. Om een ​​voormalige verslaafde hierbij te helpen, kan hij of zij worden geholpen met medicijnen om de normale hersenfunctie te herstellen en de drang om weer drugs te gaan gebruiken te verminderen. Er zijn medicijnen beschikbaar voor verslaafden aan opioïden (heroïne), tabak (nicotine) en alcohol. Ondertussen ontwikkelen onderzoekers medicijnen voor verslaafden aan cocaïne, methamfetamine en cannabis (marihuana). In de meeste gevallen moeten voormalige drugsverslaafden verschillende soorten drugs gebruiken. Dit komt omdat ze gewoonlijk meer dan één soort drugs consumeren en negatieve effecten ervaren die verslaafden ervaren, zoals depressie en angst, die ook een factor kunnen zijn in hun drugsverslaving. Er is geen standaardmethode in drugsrehabilitatie die zeker van verslaving afkomt. Een ding dat verslaafden echter moeten doen, is de intentie en inzet om hun afhankelijkheid van deze illegale goederen te overwinnen.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found