Schizofrenie is een complexe psychische stoornis. Mensen die aan deze aandoening lijden, hebben moeite om onderscheid te maken tussen realiteit en fantasie, het uiten van emoties en denken en handelen die het dagelijks functioneren beïnvloeden. Volgens de American Psychiactric Association wordt schizofrenie over het algemeen gekenmerkt door wanen, hallucinaties, ongeorganiseerde spraak en gedrag en andere symptomen die leiden tot sociale of beroepsmatige disfunctie. Voor een diagnose moeten de symptomen minimaal zes maanden zichtbaar zijn. inclusief een maand actieve symptomen. Mensen met schizofrenie kunnen wanen ervaren of dingen geloven die niet echt zijn. Bijvoorbeeld geloven dat iemand hem wil vervolgen, terwijl dat eigenlijk niet zo is. Lijders ervaren ook hallucinaties, alsof ze iets horen of zien dat niet echt is of niet gebeurt.
Soorten schizofrenie die vroeger als diagnostisch materiaal werden gebruikt
Aanvankelijk waren er vijf soorten schizofrenie die een referentie werden voor experts. Echter, in 2013 in
Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen 5e editie (DSM-V)
, experts van de American Psychiatric Association (APA) besloten om deze vorm van schizofrenie uit te bannen en slechts één overkoepelende stoornis te gebruiken, namelijk schizofrenie. De uitsluiting van dit type schizofrenie, gebaseerd op de conclusie van de APA-wetenschappers, dat de eerste conclusie een beperkte diagnostische stabiliteit, lage betrouwbaarheid en slechte validiteit had. Hieronder volgen de soorten schizofrenie, waarvan de classificatie door experts als referentie werd gebruikt.
Dit type wordt het vaakst ervaren door mensen met schizofrenie. Enkele van de symptomen die mensen met paranoïde schizofrenie zullen vertonen, zijn wanen, hallucinaties en spraakonregelmatigheden. Lijders zullen het ook moeilijk vinden om zich te concentreren, een afname van het vermogen om zich te gedragen ervaren en een vlakke uitdrukking hebben. Waanideeën bij dit type paranoïde schizofrenie worden vaak paranoïde wanen of wanen van vervolging genoemd. De patiënt gelooft dat anderen hem en zijn familie kwaad zullen doen. Bijvoorbeeld paranoïde zijn dat haar partner haar bedriegt, een collega haar probeert te vergiftigen of een buurvrouw van plan is haar te misbruiken.
Hebefrene schizofrenie of schizofrenie ongeorganiseerd
Hebefrenische schizofrenie is een vorm van schizofrenie, die ervoor zorgt dat de patiënt ongeorganiseerd is in gedrag en spraak. Personen met hebefrenische schizofrenie ervaren gewoonlijk geen wanen of hallucinaties. Onregelmatigheden in gedrag en spraak bij patiënten met hebefrenische schizofrenie, waaronder stoornissen bij het spreken, onregelmatig denken, het vertonen van ongepaste gezichtsuitdrukkingen, platte gezichtsuitdrukkingen, tot moeilijkheden bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten.
Dit type schizofrenie is een gecompliceerde aandoening. Van een patiënt werd gezegd dat hij resterende schizofrenie had als hij de diagnose schizofrenie had gekregen, maar geen opvallende symptomen vertoonde. Dit gebeurt omdat de intensiteit van de symptomen van schizofrenie is afgenomen. Hallucinaties of wanen kunnen nog steeds aanwezig zijn. De manifestaties ervan zijn echter aanzienlijk verminderd in vergelijking met de acute fase van de ziekte. Patiënten met resterende schizofrenie vertonen meestal ook meer negatieve symptomen, zoals vlakke expressie, psychomotorische stoornissen, langzame spraak en onoplettendheid voor persoonlijke hygiëne.
Catatonische schizofrenie
Meestal vertonen mensen met catatonische schizofrenie bewegingsstoornissen (catatonisch). Daarnaast imiteren mensen die deze aandoening ervaren ook vaak het gedrag van anderen, willen niet praten en vertonen aandoeningen zoals flauwvallen. Momenteel zijn experts het erover eens dat de catatonische aandoening niet alleen wordt ervaren door mensen met schizofrenie. Mensen met andere psychische stoornissen, zoals een bipolaire stoornis, kunnen ook catatonische schizofrenie ontwikkelen.
Schizofrenie niet gespecificeerd
Gedetailleerde schizofrenie is een term die vroeger werd gebruikt om het gedrag van een persoon te beschrijven die meer dan één type schizofrenie beschrijft. Een persoon met catatonisch gedrag die ook wanen of hallucinaties heeft, kan in detail worden gediagnosticeerd met schizofrenie. Hoewel de bovengenoemde vormen van schizofrenie niet langer worden gebruikt voor de diagnose, kan deze classificatie nog steeds helpen als determinant bij het plannen van een medische behandeling. Bovendien kan het begrijpen van informatie over typen en schizofrenie in het algemeen u ook helpen uw eigen mentale toestand te beheersen. Met een nauwkeurige diagnose kan een specifiek behandelplan worden opgesteld en uitgevoerd door uw zorgteam. [[Gerelateerd artikel]]
Behandeling van schizofrenie
Handling die vaak wordt toegepast bij mensen met schizofrenie, namelijk het verstrekken van antipsychotica. Deze medicijnen worden gegeven om de symptomen van schizofrenie, zoals wanen en hallucinaties, te verlichten. Er zijn twee soorten antipsychotica, namelijk typische antipsychotica en atypische antipsychotica. Het verschil tussen de twee ligt in de periode van hun ontdekking. Typische antipsychotica werden eerder ontdekt dan atypische, daarom worden ze eerste generatie antipsychotica genoemd. Het gebruik van antipsychotica kan bijwerkingen hebben en het is vaak moeilijk om een ​​behandelplan op te stellen. Als iemand in uw naaste omgeving een antipsychoticum moet slikken, zorg dan voor de best mogelijke ondersteuning.
