In het menselijk lichaam zijn er verschillende belangrijke markers die kunnen worden gebruikt als maatstaf voor het succes van een behandeling. Biomarkers zijn er een van. De term kan ook verwijzen naar een moleculaire marker of identiteit. Biomarkers zijn te vinden in bepaalde delen van het lichaam. Beginnend met bloed, vloeistoffen, tot lichaamsweefsels. Hij zal laten zien of een proces in het lichaam goed of abnormaal verloopt. Daarnaast kunnen biomarkers ook de toestand van het lichaam of de ziekte die daar leeft beschrijven.
Soorten biomarkers
Over het algemeen zijn biomarkers verdeeld in de volgende twee delen:
Het type blootstellingsbiomarker wordt gebruikt om het ziekterisico te voorspellen.
Ziekte-biomarkers worden gebruikt om ziekteprogressie te detecteren, diagnosticeren en volgen.
Een biomarker is een identiteit met deze algemene functie
Biomarkers zijn biologische markers van een persoon. Met unieke eigenschappen wordt verwacht dat het maken van biomarkers veel dingen in de wereld van gezondheid zal helpen. Enkele van de belangrijke functies van biomarkers zijn:
Voor de ontwikkeling van geneesmiddelen
Om een patiënt te behandelen, is een verzameling nauwkeurige informatie van zijn lichaam nodig. Deze informatie kan een biomarker worden genoemd, alias lichaamskenmerken die kunnen worden gemeten. Lichaamstemperatuur, bloeddruk en röntgentestresultaten zijn andere lichaamsmarkeringen die als maatstaf kunnen worden gebruikt. Door deze informatie te verzamelen, wordt verwacht dat de behandeling nauwkeuriger is. Daarom zijn biomarkers een integraal onderdeel van de ontwikkeling van geneesmiddelen. Toch zijn er nog geen biomarkers gevonden die in alles informatie kunnen geven.
In klinische onderzoeken kan een persoon zich om verschillende redenen terugtrekken. Biomarkers kunnen als vervanging worden gebruikt, zodat het programma kan doorgaan. Niet al deze biologische markers zijn echter bedoeld als vervanging of als eindpunt. Het bepalen van een substituut voor klinische eindpunten kan niet willekeurig zijn. Er moet in ieder geval vanuit verschillende hoeken sterk wetenschappelijk bewijs zijn. Bijvoorbeeld epidemiologisch, therapeutisch en pathofysiologisch. Deze factoren dienen om consistentie en nauwkeurigheid te tonen bij het voorspellen van klinische uitkomsten.
Lees ook:Verschillende therapeutische communicatietechnieken om de genezing van patiënten te ondersteunen
Wat zijn de functies van blootstellingsbiomarkers?
Blootstellingstype biologische markers hebben de volgende functies:
Bepalen van blootstellingsmaterialen en risicofactoren
Sommige ziekten kunnen worden veroorzaakt door blootstelling aan bepaalde giftige stoffen. Biomarkers kunnen het lichaam interne informatie geven over de waarheid van blootstelling aan deze ingrediënten. Over het algemeen zullen biomarkers het niveau van gifstoffen in het lichaam nauwkeuriger meten. Dit nauwkeurigheidsniveau wordt verkregen omdat het afkomstig is uit verschillende delen van het lichaam. Bijvoorbeeld bloed en urine, en weefsels zoals nagels, haar en tanden. In sommige gevallen kan het meten van biomarkers voldoende zijn door middel van bloedonderzoek en urineonderzoek. Terwijl in sommige andere gevallen de arts een weefselmonster zal nemen en dit zal onderzoeken. Dit wordt aangepast aan het materiaal waarvan wordt vermoed dat het het lichaam van de patiënt vergiftigt. Biomarkers kunnen ook worden gebruikt om de impact of veranderingen door blootstelling aan het lichaam te bepalen. Hiermee kunnen deze biologische markers gezondheidsexperts helpen bij het zien van de risicofactoren die een persoon vatbaar maken voor een ziekte.
Bepaling van genetische gevoeligheid
Om het proces van overdracht van een ziekte te kennen, is informatie nodig over de rol van de omgeving, familiegeschiedenis en genetische factoren. Met nauwkeurige meting van opkomende biomarkers kan de oorsprong van de ziekte nauwkeuriger worden gekend. Voorbeelden van gezondheidsstoornissen die gebruikmaken van informatie uit deze moleculaire identiteit zijn de ziekte van Alzheimer en de ziekte van Parkinson. Onderzoekers zullen het gemakkelijker vinden om te bepalen of genetische of omgevingsfactoren het risico op het ontwikkelen van de ziekte kunnen vergroten of verkleinen. Het wordt belangrijk om te bepalen welke methode geschikt is om ermee om te gaan.
Bepaal de oorzaak van de ziekte
Biologische markers zijn ook belangrijk om de oorzaak van een ziekte te bepalen. Verschillende biomarkers vertegenwoordigen directe stappen die verband houden met de triggers van gezondheidsproblemen. Terwijl de andere markeringen indirecte links vertegenwoordigen. Hoewel dit niet de enige determinant is, wordt de aanwezigheid van biomarkers over het algemeen geassocieerd met de oorzaak van bepaalde ziekten.
Wat zijn de functies van ziektebiomarkers?
Soorten ziektebiomarkers spelen een rol als factor voor detectie, diagnose en prognose. Door het lezen van deze biologische markers kan de ernst van een ziekte worden bepaald. Voorbeelden van biomarkers zijn:
CEA (carcino-embryonaal antigeen)
CEA is een tumormarker voor darmkanker, maagkanker, blaaskanker, borstkanker, alvleesklierkanker, eierstokkanker en longkanker. - Hooggevoelige cardiale troponine(hs-cTn).
Deze test kan worden gebruikt om hartschade op te sporen bij patiënten met hartaanvallen. Dit type biomarker kan ook worden gebruikt als een bepalende factor bij het voorspellen wie risico loopt, ziektegeschiedenis, voor het doelwit van klinische onderzoeken.
Lees ook:6 soorten genetische ziekten die kunnen worden geërfd in uw nakomelingen Biomarkers zijn een van de factoren die naar verwachting zullen helpen in de medische wereld. Door deze biologische markers te gebruiken, kan de gezondheid beter worden beheerd. Benieuwd naar biomarkers en andere determinanten bij ziektediagnose? Jij kan
direct overleg met een arts in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op
App Store en Google Play.
